From Ruin... We Rise - Shadow of Intent

Newcomers dance and sing

Relieved by the passing of spring

They feel the grace of the sun

Their misfortune has not yet begun

Where the men used to come for their drinks

Where the children would play endlessly

They have taken our everything

They know not what tomorrow shall bring

On the opposite side of the field

A vengeance that shall never yield

Fathers weep for their sons

Their suffering cannot be undone

Why cry?

From squalor and ruin we rise

They reap what they've sown

Arise, arise

Past the horizon lay paradise

But here the rivers run red

Dregs of the world seen through their eyes

Less than the dung below the flies

Fields of the dead bake in the light

Children, women and men, their bodies lie

Piled in the streets stacked six feet high

Tell me why, oh why

Limbs contorted

Anatomical morbid distortions

At a biblical limit the purging

In our hearts is a rage ever burning

Come the next morning

We attack with a thousand scornings

Look upon us like death is emerging

Beginning the righteous charge, disparaging

Now it's our turn for the scourging

With a hatred relentlessly swarming

Skies wail as rockets are hurling

Falling down to earth screaming and bursting

Miles, miles and miles of corpses

They bear witness to vindictive forces

As far as the eyes can see

If you saw it you wouldn't believe it

When will these fucking wars end?

Nieuwkomers dansen en zingen

Opgelucht door het verstrijken van de lente

Ze voelen de gratie van de zon

Hun ongeluk is nog niet begonnen

Waar de mannen vroeger kwamen voor hun drankjes

Waar de kinderen eindeloos zouden spelen

Ze hebben ons alles genomen

Ze weten niet wat morgen zal brengen

Aan de andere kant van het veld

Een wraak die nooit zal wijken

Vaders huilen om hun zonen

Hun lijden kan niet ongedaan worden gemaakt

Waarom huilen?

Van ellende en ondergang staan ​​we op

Ze oogsten wat ze hebben gezaaid

Sta op, sta op

Voorbij de horizon lag het paradijs

Maar hier lopen de rivieren rood

Uitwerpselen van de wereld gezien door hun ogen

Minder dan de mest onder de vliegen

Velden van de doden bakken in het licht

Kinderen, vrouwen en mannen, hun lichamen liegen

Opgestapeld in de straten gestapeld zes voet hoog

Vertel me waarom, oh waarom?

Ledematen verwrongen

Anatomische morbide vervormingen

Op een bijbelse grens de zuivering

In onze harten brandt altijd een woede

Kom de volgende ochtend

We vallen aan met duizend minachtingen

Kijk naar ons alsof de dood in opkomst is

De rechtvaardige aanklacht beginnen, geringschattend:

Nu is het onze beurt voor de geseling

Met een meedogenloos zwermende haat

De lucht huilt terwijl de raketten slingeren

Schreeuwend en barstend op de grond vallend

Mijlen, mijlen en mijlen van lijken

Ze getuigen van wraakzuchtige krachten

Zo ver de ogen kunnen zien

Als je het zou zien zou je het niet geloven

Wanneer zullen deze verdomde oorlogen eindigen?