Lecter (Welcome) - Shade Empire

In the house of Lecter

The table is always set for Seth

Such a delicate feast

Is presented to the lovely folk

And the host is a ghost of the past

Ever-changing are his stories

But no lies are told inside these walls

This body is a house

Which quietly, softly decays

I know the night

Will bring me closer to death

They say and I’m sure

That you have heard it, too

That human flesh

Is served there

That might be the case

But surely it is not

The most fucked up thing there

This body is a house

Which quietly, softly decays

I know the night

Will bring me closer to death

(You might want to think twice)

Before entering this house

For here is the trick

These tall tales become reality

After you leave this old house

Lived by Lecter

(Am I? Is it me?)

(Who can it be?)

(My house, my rules)

«And so Lecter ends his tale

And hands you a gift

A script of your soon ending life

And his stories are always fucked up»

Now I have to go alone

Leave the scars on the face

Even if the eyes would close

It’s still written on me

Draw the shape in half

Draw the shape in half

In het huis van Lecter

De tafel is altijd gedekt voor Seth

Zo'n delicaat feest

Wordt gepresenteerd aan de lieve mensen

En de gastheer is een spook uit het verleden

Steeds veranderend zijn zijn verhalen

Maar binnen deze muren worden geen leugens verteld

Dit lichaam is een huis

Die stil, zacht vergaat

Ik ken de nacht

Zal me dichter bij de dood brengen

Ze zeggen en ik weet het zeker

Dat je het ook hebt gehoord

Dat mensenvlees

Wordt daar geserveerd

Dat kan het geval zijn

Maar dat is het zeker niet

Het meest gestoorde wat er is

Dit lichaam is een huis

Die stil, zacht vergaat

Ik ken de nacht

Zal me dichter bij de dood brengen

(Misschien wil je twee keer nadenken)

Voordat je dit huis binnengaat

Want hier is de truc

Deze sterke verhalen worden werkelijkheid

Nadat je dit oude huis hebt verlaten

Leefde door Lecter

(Ben ik? Ben ik het?)

(Wie kan het zijn?)

(Mijn huis, mijn regels)

«En zo beëindigt Lecter zijn verhaal»

En geeft je een cadeau

Een script van je spoedig eindigende leven

En zijn verhalen zijn altijd naar de klote»

Nu moet ik alleen gaan

Laat de littekens op het gezicht achter

Zelfs als de ogen zouden sluiten

Het staat nog steeds op me geschreven

Teken de vorm doormidden

Teken de vorm doormidden