Drawn To Water - The Path - Shade Empire

I follow the nocturne

Observe in silence

What does that make of me?

Maybe I just want to follow the trail?

And find something from the dark?

Those who walk during the day

Cannot understand the yearning

From the light of the stars you can gain

Something that will kill the thirst

But just for a second

Smoke will cover

Those rays of light

And you just have to

Wander on

In the haze of dawn

The silhouettes are cast

To the horizon

A line drawn to the water

That breaks once you throw

The first stone

You can see it in the clouds

If you want

Or if you can bend the time

In ways that the end

Becomes the beginning

And the path

Is just revealing itself

In pitch black you need no eyes

Because you can’t see a thing

Smoke will cover

Those rays of light

And you just have to

Wander on

In the haze of dawn

The silhouettes are cast

To the horizon

A line drawn to the water

That breaks once you throw

The first stone

You can see it in the clouds

If you want to

Or if you can bend the time

In ways that the end

Becomes the beginning

And the path

Is just revealing itself

Ik volg de nocturne

In stilte observeren

Wat maakt dat van mij?

Misschien wil ik gewoon het spoor volgen?

En iets uit het donker vinden?

Degenen die overdag lopen

Kan het verlangen niet begrijpen

Van het licht van de sterren kun je winnen

Iets dat de dorst zal doden

Maar heel even

Rook zal bedekken

Die lichtstralen

En je moet gewoon

dwaal verder

In de nevel van de dageraad

De silhouetten zijn gegoten

Naar de horizon

Een lijn naar het water

Dat breekt zodra je gooit

de eerste steen

Je kunt het in de wolken zien

Als jij wilt

Of als je de tijd kunt buigen

Op manieren dat het einde

Wordt het begin

en het pad

Is zich gewoon aan het openbaren

In pikzwart heb je geen ogen nodig

Omdat je niets kunt zien

Rook zal bedekken

Die lichtstralen

En je moet gewoon

dwaal verder

In de nevel van de dageraad

De silhouetten zijn gegoten

Naar de horizon

Een lijn naar het water

Dat breekt zodra je gooit

de eerste steen

Je kunt het in de wolken zien

Als je wilt

Of als je de tijd kunt buigen

Op manieren dat het einde

Wordt het begin

en het pad

Is zich gewoon aan het openbaren