Der Rosenkrieg - Serum 114

Da ist etwas in mir ganz unten tief begraben

Ein niederer Instinkt wie ein kranker Gedanke

Wie ein verbotener Wunsch, der sich hereinschlich, als wir schliefen

Ist es Gerechtigkeit oder der Teufel, den wir riefen?

Du kannst so hässlich sein

Du kannst so hässlich sein

Da ist etwas in mir ganz unten tief begraben

Niederträchtig, hör' ich mich es leise sagen

Würd' ich nur dabei zusehen oder nachhelfen, wo ich kann

Ich denke an die Lösung und an deinen Hals

In meiner Hand

Du kannst so hässlich sein

Du kannst so hässlich sein

Wo hat der Hass uns hingetrieben

Können wir uns das jemals vergeben?

Das Schlechte in uns hat gesiegt

Keiner gewinnt den großen Krieg

Du kannst so hässlich sein

Ist es menschlich, zu sagen

Ich wünsche dir den Tod

Trage ich wirklich Schuld, seh' ich nur dabei zu?

Wenn ich mich wärmen könnte an Deiner kalten Haut

Würd' all der Hass verschwinden

Und es wär' Frieden in diesem Haus

Du kannst so hässlich sein

Du kannst so hässlich sein

Er is iets diep in mij begraven

Een basaal instinct als een zieke gedachte

Als een verboden wens die binnensloop terwijl we sliepen

Is het gerechtigheid of de duivel die we noemden?

Je kunt zo lelijk zijn

Je kunt zo lelijk zijn

Er is iets diep in mij begraven

Slecht, ik hoor het mezelf zachtjes zeggen

Als ik gewoon kijk of help waar ik kan

Ik denk aan de oplossing en je nek

in mijn hand

Je kunt zo lelijk zijn

Je kunt zo lelijk zijn

Waar heeft de haat ons gebracht?

Kunnen we onszelf dit ooit vergeven?

Het slechte in ons heeft gezegevierd

Niemand wint de grote oorlog

Je kunt zo lelijk zijn

Is het menselijk om te zeggen?

Ik wens je de dood

Ben ik echt de schuldige, kijk ik alleen maar?

Als ik mezelf kon opwarmen tegen je koude huid

Alle haat zou verdwijnen

En er zou vrede zijn in dit huis

Je kunt zo lelijk zijn

Je kunt zo lelijk zijn