Я тебя никому никогда не отдам - Сергей Мазаев

А за стеной обрыв, где стонут провода

Кругом до края света, везде снега, снега

Ветра, дожди идут к весне

И я иду, иду, иду, иду к тебе

Взлетает пламя вверх, горит огонь в лесу,

Но я пробьюсь, слышишь, и тебя спасу

Мы будем там, где солнца яркий свет

Где есть на все вопросы ответ

Я тебя никому никогда не отдам

Нас не сможет согнуть никакая беда

Не разнимут враги, не достанут года

Я тебя никому не отдам

Я тебя никому никогда не отдам

Я тебя пронесу по горящим мостам

По горам, небесам, по зеленым лугам

Я тебя никому не отдам

Не отдам…

Шумит река времен

И ночь идет к концу

И дым пустых надежд

Катился по лицу

Я по цветам иду

На дальний свет звезды

Где были мы с тобой

Где только я и ты

Ты моя судьба

Я люблю тебя,

А за стеной обрыв

И только ветра свист

И кто сказал что мы

Сошлись и ращошлись

И знаю точно я

Что сбудутся мечты

Где будем мы с тобой

Где только я и ты

Ты моя судьба

Я люблю тебя

Я тебя никому никогда не отдам

Нас не сможет согнуть никакая беда

Не разнимут враги, не достанут года

Я тебя никому не отдам

Я тебя никому никогда не отдам

Я тебя пронесу по горящим мостам

По горам, небесам, по зеленым лугам

Я тебя никому не отдам

Не отдам…

En achter de muur is een klif waar de draden kreunen

Rond naar het einde van de wereld, overal sneeuw, sneeuw

Winden, regens komen tot de lente

En ik ga, ga, ga, ga naar jou

De vlam vliegt omhoog, het vuur brandt in het bos,

Maar ik zal doorbreken, hoor je, en je redden

We zullen zijn waar de zon fel is

Waar antwoorden op alle vragen zijn

Ik zal je nooit aan iemand geven

Geen enkel probleem kan ons buigen

Vijanden zullen niet scheiden, ze krijgen geen jaar

Ik zal je nooit aan iemand weggeven

Ik zal je nooit aan iemand geven

Ik zal je over brandende bruggen dragen

Over bergen, luchten, over groene weiden

Ik zal je nooit aan iemand weggeven

Zal het niet teruggeven…

Luidruchtige rivier van de tijd

En de nacht loopt ten einde

En de rook van lege hoop

Over het gezicht gerold

Ik loop door de bloemen

Naar het verre licht van de ster

Waar waren we met jou

Waar het alleen ik en jij zijn

Jij bent mijn lot

Ik houd van jou,

En achter de muur is een klif

En alleen de wind fluit

En wie zei dat we

Kwam samen en groeide uit elkaar

En ik weet het zeker

Die dromen zullen uitkomen

Waar zullen we bij jou zijn

Waar het alleen ik en jij zijn

Jij bent mijn lot

Ik houd van jou

Ik zal je nooit aan iemand geven

Geen enkel probleem kan ons buigen

Vijanden zullen niet scheiden, ze krijgen geen jaar

Ik zal je nooit aan iemand weggeven

Ik zal je nooit aan iemand geven

Ik zal je over brandende bruggen dragen

Over bergen, luchten, over groene weiden

Ik zal je nooit aan iemand weggeven

Zal het niet teruggeven…