По-прежнему - Серафим

Садится солнце, оголяя нервы и мне не вспомнить не получилось

Момент, когда мы пожали руки и разбежались,

А там осталось стучать…

Ведь я по-прежнему тебя…

Пока еще тебя…

По-моему тебя…

Мне кажется тебя я…

Все еще тебя…

Как жаль, что я тебя…

Наверное, тебя…

Конечно же, тебя…

Шумят моторы, заглушая крики и рвутся струны…

А там все живо, там не остыло,

А мне хотелось забыть и жить.

Ведь я по-прежнему тебя…

Пока еще тебя…

По-моему тебя…

Мне кажется тебя я…

Все еще тебя…

Как жаль, что я тебя…

Наверное, тебя…

Конечно же, тебя…

Если бы лечило время было б проще,

Если бы не ставить слишком рано точек, если бы, если бы…

Безысходность обрубает все остатки шансов,

До предела обостряя все эмоции.

Если бы, если бы

Ведь я по-прежнему тебя…

Пока еще тебя…

По-моему тебя…

Конечно же, тебя…

Люблю, люблю, люблю…

De zon gaat onder, mijn zenuwen bloot en ik kan het me niet herinneren

Het moment waarop we elkaar de hand schudden en vluchtten,

En daar blijft het om te kloppen ...

Ik heb je tenslotte nog steeds...

Terwijl je nog...

Ik denk jij...

Ik denk dat jij ik...

Nog steeds jij...

Wat jammer dat ik...

Waarschijnlijk jij...

Jij natuurlijk...

De motoren maken veel lawaai, overstemmen het geschreeuw en de snaren zijn gescheurd...

En alles leeft daar, het is niet afgekoeld,

En ik wilde vergeten en leven.

Ik heb je tenslotte nog steeds...

Terwijl je nog...

Ik denk jij...

Ik denk dat jij ik...

Nog steeds jij...

Wat jammer dat ik...

Waarschijnlijk jij...

Jij natuurlijk...

Als de tijd zou genezen, zou het gemakkelijker zijn

Als niet voor het te vroeg plaatsen van stippen, al was het maar, al was het maar...

Hopeloosheid snijdt alle overblijfselen van het toeval af,

Alle emoties tot het uiterste aanscherpen.

Als alleen, als alleen

Ik heb je tenslotte nog steeds...

Terwijl je nog...

Ik denk jij...

Jij natuurlijk...

Liefde liefde liefde…