Pale Beauty of the Past - Septicflesh

The mist unfolds its veil

As the night falls in the forest

The moisty wind forces the trees

To sing their sorrow

For centuries they are standing still

Like a petrified dream

Traped bodies in a wooden web

Tall towers of another epoch

This sweet melancholy

That is brought by the precious memory

The Pale Beauty of the Past

Is kept in the whisper of the wind

Only the fragile heart

Can understand the charm of the old

The best things in life are those we can’t

Have yet, still we hope

Blessed will be the day

When the circle will be complete

Then the song of the muse will be heard

Again the mourning of the trees will stop

This sweet melancholy

That is brought by the precious memory

The Pale Beauty of the Past

Lost in the vortex of time

De mist ontvouwt zijn sluier

Als de nacht valt in het bos

De vochtige wind dwingt de bomen

Om hun verdriet te zingen

Eeuwenlang staan ​​ze stil

Als een versteende droom

Gevangen lichamen in een houten web

Hoge torens uit een ander tijdperk

Deze zoete melancholie

Dat komt door de kostbare herinnering

De bleke schoonheid van het verleden

Wordt gehouden in het gefluister van de wind

Alleen het fragiele hart

Kan de charme van het oude begrijpen

De beste dingen in het leven zijn de dingen die we niet kunnen

Hebben nog, we hopen nog steeds

Gezegend zal de dag zijn

Wanneer de cirkel rond is

Dan zal het lied van de muze worden gehoord

Opnieuw zal het rouwen van de bomen stoppen

Deze zoete melancholie

Dat komt door de kostbare herinnering

De bleke schoonheid van het verleden

Verloren in de draaikolk van de tijd