The Vanishing - Sear Bliss

Still I feel lost

In this chaotic world of hypocrisy

The memories still haunting me

And the voices echoing between

The grey walls of my mind

With a bleak smile on my face I feast

As I still mourn the past

I watch as the naked leaves fall

And rigid branches crackle under my feet

I will return to the peace I so long forgot

Regression and progression are the same

In this state of suspended animation

Heartless I lie on the coldest ground

…Night is too bright for me

I learnt much of the lies

I have seen witches burning on stakes

I will never smell the fresh air again

My vision is blurred with fine hoarfrost

The horrendous truth

It blurred my vision

I glance (at you) with empty eyes

As I vanish into thick fog

I realize that

Night is too bright for me…

Toch voel ik me verloren

In deze chaotische wereld van hypocrisie

De herinneringen achtervolgen me nog steeds

En de stemmen die ertussen weergalmen

De grijze muren van mijn geest

Met een sombere glimlach op mijn gezicht vier ik feest

Terwijl ik nog steeds rouw om het verleden

Ik kijk hoe de naakte bladeren vallen

En stijve takken knetteren onder mijn voeten

Ik zal terugkeren naar de vrede die ik zo lang ben vergeten

Regressie en progressie zijn hetzelfde

In deze staat van onderbroken animatie

Harteloos lig ik op de koudste grond

...De nacht is te helder voor mij

Ik heb veel van de leugens geleerd

Ik heb heksen zien branden op palen

Ik ruik nooit meer de frisse lucht

Mijn zicht is wazig door fijne rijp

De verschrikkelijke waarheid

Het vertroebelde mijn zicht

Ik kijk (naar jou) met lege ogen

Terwijl ik in dichte mist verdwijn

Ik besef dat

De nacht is te helder voor mij...