Birth of Eternity - Sear Bliss

There’s a feeling that weakens me

Sucking my blood

Like thousands of leeches on my skin

There’s something that keeps me sleepless

It draws me in deeper and deeper

Like black holes devour the stars

There are memories I find myself

Imprisoned in earthly flesh

But the ground will be shaking

When I unleash my wrath

I have been at the birth of time

I have seen rainbows made of methane

Galaxies were my playground

And the universe will be my grave

I sank into the waters

Of grotesque

I must drink from the fountain of wisdom

For I want to roam

The unfathomed dephts of the universe

Where stars are born and die

And the aeons seem only to a moment

A tiny fragment of endless time

But now I stepped through

The threshold of fear

My heart is filled with joy

I laugh upon the mortals

For they can’t explore

The unfathomed dephts of the universe

Where stars are born and die

And the aeons seem only to a moment

A tiny fragment of endless time

I have been at the birth of time

I have seen rainbows made of methane

Metagalaxies were my playground

And the multiverse will be my grave

Nothing weakens me anymore

It is unearthly tranquility I found

And now I cross the river of no return

Er is een gevoel dat me verzwakt

Mijn bloed zuigen

Zoals duizenden bloedzuigers op mijn huid

Er is iets dat me slapeloos houdt

Het trekt me dieper en dieper naar binnen

Zoals zwarte gaten de sterren verslinden

Er zijn herinneringen die ik mezelf vind

Opgesloten in aards vlees

Maar de grond zal trillen

Wanneer ik mijn woede loslaat

Ik ben bij de geboorte van de tijd geweest

Ik heb regenbogen van methaan gezien

Sterrenstelsels waren mijn speeltuin

En het universum zal mijn graf zijn

Ik zonk in het water

van grotesk

Ik moet drinken uit de fontein van wijsheid

Want ik wil rondzwerven

De onpeilbare diepten van het universum

Waar sterren worden geboren en sterven

En de eonen lijken maar voor een moment

Een klein fragment van eindeloze tijd

Maar nu ben ik erdoorheen gestapt

De drempel van angst

Mijn hart is gevuld met vreugde

Ik lach om de stervelingen

Want ze kunnen niet verkennen

De onpeilbare diepten van het universum

Waar sterren worden geboren en sterven

En de eonen lijken maar voor een moment

Een klein fragment van eindeloze tijd

Ik ben bij de geboorte van de tijd geweest

Ik heb regenbogen van methaan gezien

Metagalaxies waren mijn speeltuin

En het multiversum zal mijn graf zijn

Niets verzwakt me meer

Het is een onaardse rust die ik heb gevonden

En nu steek ik de rivier van geen terugkeer over