The Death Of - Sean Leon

I can’t be sure 'cause I can’t see my face

But I’m certain it’s me (sun is beaming through my window)

Because it looks like me

(can feel it on my face and I can smell that it’s hot)

And it’s in my studio, it’s in my space and it’s—

I’m hearing everything that I been hearing (I hear kids)

For what feels like an entire lifetime

Those same kids on the way to school (I hear street noise)

The street car, the traffic (a score)

(and I can’t see my face)

(I'm looking at me)

(I'm staring at me)

But every time I get close enough to see

Every time I get close enough to know, to be absolutely certain

I wake up

Ik weet het niet zeker omdat ik mijn gezicht niet kan zien

Maar ik weet zeker dat ik het ben (de zon schijnt door mijn raam)

Omdat het op mij lijkt

(voel het op mijn gezicht en ik ruik dat het heet is)

En het is in mijn studio, het is in mijn ruimte en het is—

Ik hoor alles wat ik heb gehoord (ik hoor kinderen)

Voor wat voelt als een heel leven

Diezelfde kinderen op weg naar school (ik hoor straatlawaai)

De straatauto, het verkeer (een score)

(en ik kan mijn gezicht niet zien)

(Ik kijk naar mij)

(Ik staar naar mij)

Maar elke keer dat ik dichtbij genoeg kom om te zien

Elke keer dat ik dichtbij genoeg kom om het te weten, om absoluut zeker te zijn

Ik word wakker