Voilier - Sofiane Pamart

J’ai pris la mer, tu t’en rappelles

Moi qui en avait le mal

Depuis enfant, l’océan m’appelle

Comme si on avait la même âme

Je ne faisais que l’entendre

Mais, ce doit être l'âge

Je l’ai laissé me prendre

Je parcoure le monde sur le dos de mon voilier

Certains jours je ne sais plus où ni qui je suis

De peur d’oublier le chemin de mon foyer

Je sème derrière moi des mèches de cheveux de ma fille

J’ai beau m’oublier

Ne plus savoir jusqu'à mon nom

J’ai beau rêver, j’ai beau partir loin

Je t’aime, virgule trois p’tits points

Comme chaque année, je prends la peine de t'écrire une lettre

Comme d’habitude j’imagine, je n’aurais jamais de réponse

Oui mais c’est plus fort que moi, moi j’observe le même rituel

Tu me connais, jamais je ne renonce

Et j’ai beau être aimé par des foules de gens

Et j’ai beau essayer, chaque jour je me mens

Je n’te cherche plus mais je te croise souvent

Dans les pleines lunes

Même si tout y est, même si dans ma vie rien ne manque

C’est comme si j’n’avais rien

Je t’aime, virgule trois petits points

J’ai beau vivre, j’hurle, je jalouse les anges

Certaines nuits sont dures, mais, mais les jours me vengent

J’ai beau vaincre et rire, tous mes murs s’effondrent

Mais j’ai besoin d’t'écrire et j’n’attends plus d’réponse

M’as-tu oublié?

Moi je te dis à bientôt, qui sait peut-être à demain

Là où tu es, tôt ou tard, j’y viens

Je t’aime, virgule trois petits points

Ik ging naar de zee, weet je nog

Ik die het slecht had

Sinds kind roept de oceaan mij

Alsof we dezelfde ziel hebben

ik hoorde het net

Maar het moet de leeftijd zijn

Ik laat het me nemen

Ik reis de wereld rond op de achterkant van mijn zeilboot

Sommige dagen weet ik niet waar of wie ik ben

Opdat ik de weg naar huis niet vergeet

Ik zaai strengen van het haar van mijn dochter achter me

ik vergeet mezelf

Weet niet eens mijn naam

Ik kan dromen, ik kan ver weg gaan

Ik hou van je, komma drie kleine puntjes

Zoals elk jaar neem ik de moeite om je een brief te schrijven

Zoals gewoonlijk stel ik me voor, ik zal nooit een antwoord hebben

Ja, maar het is sterker dan ik, ik volg hetzelfde ritueel

Je kent me, ik geef nooit op

En hoewel ik geliefd ben bij massa's mensen

En hoe hard ik ook mijn best doe, elke dag lieg ik tegen mezelf

Ik zoek je niet meer maar ik zie je vaak

In de volle manen

Zelfs als alles er is, zelfs als er in mijn leven niets ontbreekt

Het is alsof ik niets heb

Ik hou van je, komma drie puntjes

Ik mag leven, ik huil, ik ben jaloers op de engelen

Sommige nachten zijn moeilijk, maar, maar de dagen wreken me

Het maakt niet uit hoeveel ik win en lach, al mijn muren brokkelen af

Maar ik moet je schrijven en ik verwacht geen antwoord meer

Ben je me vergeten?

Ik zeg tot snel, wie weet tot morgen

Waar je bent, vroeg of laat kom ik

Ik hou van je, komma drie puntjes