The Plague - Scott Walker

I’ve spent many a night

Lying on my back

Waiting for the dawn

To pierce and crack

And the ceiling

Hanging from the sky

And I envy the boy

Who grabbed the toy

And ran away

And found a joy

While I stood in the shadows

Wondering why

Flying towards me

Then he laughs

A woman’s face

The terrible taste

Of the morning after kisses

And goodbyes

I could never seem to catch my footsteps

Have desires, they fly away

Every day I have to fight the plague

How can I sleep in hours like this

When anguish tracks me like a fist

My nakedness exposed, I can’t stand

Still I… try to remember lips on lips

Hips on hips and ice on fire

In gloom and glow

When did they leave the man

In the mirror of the night I see

A face that staring out at me

Like a fallen star

Burned itself out

Like a deadly scrapes

Across the ground

My voice cried out

In a gravelled sound

No one’s there to hear me

But the plague

Straining hard to see

Running after me

I keep pounding pounding on the door

But it’s all so vague

When you meet the plague

And I keep coming

I keep coming back for more

Ik heb menig nacht doorgebracht

Liggend op mijn rug

Wachten op de dageraad

Om te doorboren en te kraken

En het plafond

Hangend uit de lucht

En ik benijd de jongen

Wie heeft het speeltje gepakt

En rende weg

En vond een vreugde

Terwijl ik in de schaduw stond

Afvragen waarom

Vliegen naar mij

Dan lacht hij

Het gezicht van een vrouw

De vreselijke smaak

Van de ochtend na het kussen

en tot ziens

Het leek alsof ik nooit mijn voetstappen kon vangen

Heb verlangens, ze vliegen weg

Elke dag moet ik de pest bestrijden

Hoe kan ik slapen in zulke uren?

Wanneer angst me volgt als een vuist

Mijn naaktheid bloot, ik kan er niet tegen

Toch probeer ik me lippen op lippen te herinneren

Heupen op heupen en ijs in vuur en vlam

In somberheid en gloed

Wanneer hebben ze de man verlaten?

In de spiegel van de nacht zie ik

Een gezicht dat naar me staart

Als een gevallen ster

Zelf opgebrand

Als een dodelijke schaafwond

over de grond

Mijn stem schreeuwde het uit

In een grindklank

Er is niemand om me te horen

Maar de pest

Moeilijk te zien

achter me aan rennen

Ik blijf op de deur bonzen

Maar het is allemaal zo vaag

Wanneer je de pest ontmoet

En ik blijf komen

Ik blijf terugkomen voor meer