Plastic Palace People - Scott Walker

Over the rooftop sails Billy

A string tied to his underwear

Through cobbled stone streets a child races

And shouts «Billy, come down from there!»

«My mother’s calling!», his voice whimpers

A string clutched in his tiny hand

«Not til' I’ve seen the sky’s not lit up

In tears, child try and understand

Don’t pull the string, don’t bring me down

Don’t make me land!»

Plastic palace people

Sing silent songs, they dream too long

Their memories just stare

Plastic palace Alice

She steals the cards tomorrow deals

With deafening despair

Hurry, you’ve got to get in line

Your nose might start to shine

And sweat it out and dance about

The whole eternal life

A harvest of stars surrounds Billy

The night clings to his happy eyes

Asleep in town square, beneath a fountain

A child murmurs a weary sigh

My mother weeps, and weaves her hair

With worries, «Please, come down from there»

Plastic palace people

Through fields of clay and granite grey

They play without a sound

Plastic palace Alice

Blows gaping holes to store her fears

Inside her lovers head

Listen, they’re laughing in the halls

They rip your face with lies

To buzzing eyes you cry for help

Like gods they bark replies

Over the rooftops burns Billy

Balloon sadly the string descends

Searching its way down through blue submarine air

The polka dot underwear

To meet the trees, in morning square

Just hanging there, just hanging there

Over het dak vaart Billy

Een touwtje vastgebonden aan zijn ondergoed

Door geplaveide straten racet een kind

En roept «Billy, kom daar vandaan!»

«Mijn moeder roept!», jammert zijn stem

Een touwtje geklemd in zijn kleine handje

"Niet totdat ik heb gezien dat de lucht niet verlicht is"

In tranen, probeer het kind te begrijpen

Trek niet aan het touwtje, breng me niet naar beneden

Laat me niet landen!»

Plastic paleismensen

Zing stille liedjes, ze dromen te lang

Hun herinneringen staren gewoon

Plastic paleis Alice

Ze steelt de kaarten morgen deals

Met oorverdovende wanhoop

Schiet op, je moet in de rij gaan staan

Je neus kan gaan glimmen

En zweet het uit en dans rond

Het hele eeuwige leven

Een oogst van sterren omringt Billy

De nacht klampt zich vast aan zijn blije ogen

In slaap op het stadsplein, onder een fontein

Een kind mompelt een vermoeide zucht

Mijn moeder huilt en weeft haar haar

Met zorgen, "Kom alsjeblieft van daar naar beneden"

Plastic paleismensen

Door velden van klei en granietgrijs

Ze spelen zonder geluid

Plastic paleis Alice

Blaast gapende gaten om haar angsten op te slaan

In het hoofd van haar minnaar

Luister, ze lachen in de gangen

Ze scheuren je gezicht met leugens

Om zoemende ogen huil je om hulp

Als goden blaffen ze antwoorden

Over de daken brandt Billy

Ballon helaas daalt het touwtje

Zijn weg naar beneden zoekend door blauwe onderzeeërlucht

Het polkadot ondergoed

Om de bomen te ontmoeten, op het ochtendplein

Gewoon daar hangen, gewoon daar hangen