Montague Terrace - Scott Walker

The little clock’s stopped ticking now

We’re swallowed in the stomached rue

The only sound to tear the night

Comes from the man upstairs

His bloated belching figure stomps

He may crash through the ceiling soon

The window sees trees cry from cold

And claw the moon

But we know don’t we And we’ll dream won’t we Of Montague Terrace in blue

The girl across the hall makes love

Her thoughts lay cold like shattered stone

Her thighs are full of tales to tell

Of all the nights she’s known

Your eyes ignite like cold blue fire

The scent of secrets everywhere

A fist filled with illusions

Clutches all our cares

But we know don’t we And we’ll dream won’t we Of Montague Terrace in blue oh in blue

De kleine klok stopt nu met tikken

We worden verzwolgen in de maagdarm

Het enige geluid om de nacht te verscheuren

Komt van de man boven

Zijn opgeblazen boerenfiguur stampt

Hij kan binnenkort door het plafond crashen

Het raam ziet bomen huilen van de kou

En klauw de maan

Maar we weten of we niet En we zullen dromen, zullen we niet Van Montague Terrace in blauw

Het meisje aan de andere kant van de gang bedrijft de liefde

Haar gedachten lagen koud als verbrijzelde steen

Haar dijen zitten vol met verhalen om te vertellen

Van alle nachten die ze kent

Je ogen ontbranden als koud blauw vuur

De geur van geheimen overal

Een vuist vol illusies

Grijpt al onze zorgen

Maar we weten of we niet En we zullen dromen, zullen we niet Van Montague Terrace in blauw oh in blauw