Passing Stranger - Scott Matthews, Jon Cotton

See the sign up ahead, it calls out your name

It’s a meaningful sign but it makes no sense

They saw you pass on through with only one shoe

And a mystified mind with an angel for a guide

There’s a destiny song that’s meant for me But I’m weary of the soles of my innocent feet

Like a single site you know it’s all you’ve got

So be sure to aim true with your eyes on full view

There’s nobody you can accuse

The mirror reflects upon truth and from inside I feel bruised

The mask that I wear is unsure

Unable to find a known cure so I hide forevermore

I was passing stranger with a name I can’t remember

I am going blind from the dust in my eyes

But the ground back home seems so far away

And I’m coughing up my lungs, but I know I’ve gotta stay

I’m moving slow with nowhere to go

I stumble on a sign 'One Mile To Dine'

It takes a little time and I’m barely alive

But I make it nonetheless with a shortage of breath

The coffee you poured me is cold

The paper I’m reading is old

And that smile is not your own

The clothes that I wear are soaked through

I’m all out of luck for you

And there’s a million things I can’t do Can’t do, I can’t do Something strangely familiar about the way I am

I’m sitting next to the man with the unsteady hands

He says, «How are you, son, where you been all week?»

I recognize his voice even in my sleep

Lord only knows what I got up to Maybe it’s best for me if I just found my shoes

And confirm my suspicions for heaven’s sake

And pick up my trail from my front gate

There’s nobody you can accuse

The mirror portrays a bold truth

And from inside it’s what you do Start digging around and you’ll find

Missing for years your own life

You’re better off trying not to hide

Not to hide, trying not to hide

Zie de aanmelding vooruit, het roept je naam

Het is een zinvol teken, maar het heeft geen zin

Ze zagen je passeren met maar één schoen

En een verbijsterde geest met een engel als gids

Er is een lotnummer dat voor mij bedoeld is, maar ik ben moe van de zolen van mijn onschuldige voeten

Net als een enkele site, weet je dat dit alles is wat je hebt

Zorg er dus voor dat u goed richt met uw ogen op het volledige zicht gericht

Er is niemand die je kunt beschuldigen

De spiegel reflecteert op de waarheid en van binnen voel ik me gekneusd

Het masker dat ik draag is onzeker

Ik kan geen bekende remedie vinden, dus ik verberg me voor altijd

Ik passeerde een vreemde met een naam die ik me niet kan herinneren

Ik word blind van het stof in mijn ogen

Maar de grond thuis lijkt zo ver weg

En ik hoest mijn longen op, maar ik weet dat ik moet blijven

Ik ga langzaam en kan nergens heen

Ik struikel over een bord 'One Mile To Dine'

Het kost wat tijd en ik leef amper

Maar ik red het toch met ademnood

De koffie die je voor me hebt ingeschonken, is koud

De krant die ik aan het lezen ben, is oud

En die glimlach is niet die van jou

De kleren die ik draag zijn doorweekt

Ik heb geen geluk voor je

En er zijn een miljoen dingen die ik niet kan doen, niet kan, niet kan. Iets vreemd vertrouwds aan hoe ik ben

Ik zit naast de man met de onvaste handen

Hij zegt: "Hoe gaat het met je, zoon, waar was je de hele week?"

Ik herken zijn stem zelfs in mijn slaap

God weet alleen wat ik heb uitgespookt Misschien is het het beste voor mij als ik net mijn schoenen heb gevonden

En bevestig mijn vermoedens in hemelsnaam

En haal mijn pad op bij mijn poort aan de voorkant

Er is niemand die je kunt beschuldigen

De spiegel geeft een gedurfde waarheid weer

En van binnenuit is het wat je doet. Begin met graven en je zult vinden

Jaren je eigen leven missen

Je kunt beter proberen je niet te verstoppen

Niet te verbergen, proberen niet te verbergen