Nie Mehr Allein - Schöngeist

Eisig geht der Wind von vorne

Schlägt dir ins Gesicht

Sticht in die erstarrte Seele

Sie zerbricht

Heimatlos schaust du aufs Meer

Deine Augen so schwer

Suchst den Stern am Horizont

Wo die Hoffnung wohnt

Doch dein Stern am Himmel

Leuchtet längst nicht mehr

Du irrst herum

Der Himmel ist leer

Nie mehr allein

Nie mehr allein

Seemann, lass das Träumen

Du wirst immer einsam sein

Bist zu weit hinaus gefahren

Stehst auf unbekanntem Land

Hast dich in dir selbst verloren

In dich selbst verbannt

Nie mehr allein

Einmal zu oft fuhrst du hinaus

Ein Sturm kam auf

Im Sturm verloren sank dein Glück

Ließ dich zurück

Nein, dein Stern am Himmel

Leuchtet dir nicht mehr

Du irrst herum

Der Himmel ist leer

De wind is ijzig van voren

slaat je in het gezicht

Steekt de bevroren ziel neer

Zij breekt

Dakloos kijk je naar de zee

Je ogen zo zwaar

Ben je op zoek naar de ster aan de horizon

Waar hoop leeft

Maar jouw ster aan de hemel

Al lang weg

Je dwaalt rond

De lucht is leeg

Nooit meer alleen

Nooit meer alleen

Zeeman, stop met dromen

Je zult altijd eenzaam zijn

Je ging te ver

Staande op onbekend land

Verlies jezelf in jezelf

Beperkt tot jezelf

Nooit meer alleen

Je ging een keer te vaak uit

Er kwam een ​​storm op

Verloren in de storm zonk je geluk

liet je achter

Nee, jouw ster aan de hemel

Schijnt niet meer op jou

Je dwaalt rond

De lucht is leeg