Where the Wild Roses Grow - Schöngeist

They call me the wild rose

But my name is Elisa Day

Why they call me I do not know

For my name is Elisa Day

From the first day I saw her I knew she was the one

As she stared in my eyes and smiled

For her lips were the colour of the roses

That grew down the river, all bloody and wild

When he knocked on my door and entered the room

My trembling subsided in his sure embrace

He would be my first man, and with a careful hand

He wiped at the tears that run down my face

CHORUS

On the second day I brought her a flower

She was more beautiful than any woman I’d seen

I said, «Do you know where the wild roses grow

So sweet and scarlet and free ?»

On the second day he came with a single red rose

Said :"Will you give me your loss and your sorrow ?"

I nodded my head as I lay on the bed

He said, «If I show you the roses will you follow ?»

CHORUS

On the third day he took me to the river

He showed me the roses and we kissed

And the last thing I heard was a muttered word

As he stood smiling above me with a rock in his fist

On the last day I took her where the wild roses grow

And she lay on the bank, the wind light as a thief

As I kissed her goodbye, I said, «All beauty must die «And lent down and planted a rose between her teeth

Ze noemen me de wilde roos

Maar mijn naam is Elisa Day

Waarom ze me bellen, ik weet het niet

Want mijn naam is Elisa Day

Vanaf de eerste dag dat ik haar zag, wist ik dat zij de ware was

Terwijl ze in mijn ogen staarde en glimlachte

Want haar lippen waren de kleur van de rozen

Dat groeide langs de rivier, helemaal bloederig en wild

Toen hij op mijn deur klopte en de kamer binnenkwam

Mijn beven nam af in zijn zekere omhelzing

Hij zou mijn eerste man zijn, en met een voorzichtige hand

Hij veegde de tranen weg die over mijn gezicht liepen

REFREIN

Op de tweede dag bracht ik haar een bloem

Ze was mooier dan welke vrouw dan ook die ik had gezien

Ik zei: "Weet je waar de wilde rozen groeien?"

Zo lief en scharlaken en vrij?»

Op de tweede dag kwam hij met een enkele rode roos

Zei: "Wil je me je verlies en je verdriet geven?"

Ik knikte met mijn hoofd terwijl ik op het bed lag

Hij zei: "Als ik je de rozen laat zien, volg je dan?"

REFREIN

Op de derde dag nam hij me mee naar de rivier

Hij liet me de rozen zien en we kusten

En het laatste wat ik hoorde was een gemompeld woord

Terwijl hij boven me stond te glimlachen met een steen in zijn vuist

Op de laatste dag nam ik haar mee naar de plek waar de wilde rozen groeien

En ze lag op de oever, de wind licht als een dief

Terwijl ik haar vaarwel kuste, zei ik: «Alle schoonheid moet sterven «En leende en plantte een roos tussen haar tanden