Vor Der Zeit - Schiller, Ben Becker

Wenn Lieb' in jenen Welten blüht

Die über Sternen ewig währen

Wenn dort das teure Herz noch glüht

Die selben Augen, ohne Zähren

Wie schön die unbetretnen Sphären!

Wie süss zu sterben vor der Zeit

Dass Angst und Trauer sich verzehren

In deinen Strahlen, Ewigkeit!

So muss es sein!

Nicht für dein Ich bebst du vor jener letzten Schranke

Und möchtest fliehn und klammerst dich

Doch an das Daseins morsche Planke

Die Zukunft — lieblicher Gedanke!

Gibt Herz dem Herzen einst zurück

Und dort im Auferstehungstranke

Trinkt Seel' in Seel' ein ewig' Glück

Wanneer liefde bloeit in die werelden

Die eeuwig duren boven de sterren

Als het lieve hart daar nog steeds gloeit

Dezelfde ogen, zonder tanden

Hoe mooi zijn de onbetreden sferen!

Wat lief om voortijdig te sterven

Dat angst en verdriet elkaar verteren

In jouw stralen, eeuwigheid!

Zo moet het zijn!

Je beeft voor die laatste barrière, niet voor je ego

En je wilt vluchten en je klampt je vast

Maar van de rotte plank van het bestaan

De toekomst - mooie gedachte!

Geeft op een dag hart terug tot hart

En daar in het opstandingsdrankje

Drink Seel' in Seel' eeuwig geluk