Ты была - Саша Санта

Ты была ярким светом во тьме.

Я рисую портрет, вспоминая, какой была ты.

Покорила меня, пленила меня.

Сгораю до пепла.

В комнате пустой уснуть бы до утра.

Где в суете за окнами опять шумит Москва.

Мыслями о ней дурманит голову.

Я знаю то, что в прошлом не вернуть.

Ты была ярким светом во тьме.

Я рисую портрет, вспоминая, какой была ты.

Покорила меня, пленила меня.

Сгораю до пепла.

Не смог сказать прости, смотрел в её глаза.

Жалел, что отпустил и не верну назад.

Но ты всегда была мне сердцем и душой.

Прошу не забывай, что для тебя я не чужой.

Ты была ярким светом во тьме.

Я рисую портрет, вспоминая, какой была ты.

Покорила меня, пленила меня.

Сгораю до пепла.

Ты была ярким светом во тьме.

Я рисую портрет, вспоминая, какой была ты.

Покорила меня, пленила меня.

Сгораю до пепла.

Je was een helder licht in de duisternis.

Ik schilder een portret, herinnerend aan wat je was.

Overwon me, boeide me.

Ik brand tot as.

In een lege kamer viel ik tot de ochtend in slaap.

Waar in de drukte buiten de ramen Moskou weer herrie maakt.

Als je aan haar denkt, wordt je duizelig.

Ik weet dat het verleden niet kan worden teruggegeven.

Je was een helder licht in de duisternis.

Ik schilder een portret, herinnerend aan wat je was.

Overwon me, boeide me.

Ik brand tot as.

Ik kon niet zeggen dat het me spijt, ik keek in haar ogen.

Ik had er spijt van dat ik had losgelaten en zou niet meer teruggaan.

Maar je bent altijd mijn hart en ziel geweest.

Vergeet alsjeblieft niet dat ik geen vreemde voor je ben.

Je was een helder licht in de duisternis.

Ik schilder een portret, herinnerend aan wat je was.

Overwon me, boeide me.

Ik brand tot as.

Je was een helder licht in de duisternis.

Ik schilder een portret, herinnerend aan wat je was.

Overwon me, boeide me.

Ik brand tot as.