Ilusões - Sandra de Sá

A lua acesa atravessa a vidraça

E põe a mão

Onde ninguém vai notar

Timidez demais só faz chamar atenção

Solidão a dois

Não faz a banda tocar

E cada dia é o mesmo verão

Não é possível que você

Não perceba

Ela vai com tudo e quando vê

Foi parar na geral

E se deixar transforma tudo

Em fumaça

(Preste Atenção)

Não se vendem ilusões

Não tem setes vidas

Nem alguém que te livre

Dizem que nem sempre

As coisas são como a gente quer

Mas vai ser se a gente quiser

Você põe o seu desejo na mesa

Faz barulho e ninguém quer ouvir

No fim do jogo

Está sempre devendo

Então disfarça até saber como agir

Quando me olha

Morde os lábios vermelhos

Pede ao garçon

«L'adittion pour Sortir»

É uma lady quando quer disfarçar

E abate a presa na tocaia do sio

De verlichte maan kruist het glas

en leg je hand

waar niemand het zal merken

Te veel verlegenheid trekt alleen maar de aandacht.

Eenzaamheid voor twee

Het laat de band niet spelen

En elke dag is dezelfde zomer

het is niet mogelijk voor jou

niet opmerken

Ze gaat met alles mee en als ze ziet

Het belandde in de algemene

En als je het verlaat, verandert alles

in rook

(Horloge)

Illusies worden niet verkocht

heb geen zeven levens

Niet iemand die je bevrijdt

Ze zeggen niet altijd

 Dingen zijn zoals we willen

Maar het zal zijn als we willen

Je legt je wens op tafel

Het maakt geluid en niemand wil het horen

Aan het einde van het spel

heeft altijd schulden

Dus vermom je totdat je weet hoe je moet handelen

Wanneer kijkt naar mij

bijt op je rode lippen

Vraag het de ober

"L'addition voor Sortir"

Ze is een dame als ze zich wil vermommen

En het slachten van de prooi in de hinderlaag van de sio