Lost to Time - Saints Never Surrender

To the fore.

Strike iron while it’s hot.

I won’t let this shape me anymore, no.

Warmth and candor fill me once again.

Even so, the deceitful path takes devotion.

Assurance is on my side.

I walk fortified.

Who’s to say we’re moving in the right direction.

We have surely taken steps forward, but it seems our strides have turned to

stumbles.

Who is to say we are moving in the right direction?

For every answer I find,

three more questions arise.

Three more people I leave behind.

Let me find my steady foot, and when a wall stands in my path I will not give

it sight of my back.

These destructions are my enemies.

They will suffer, you will suffer.

Crumbling under my will.

I’ve been thrown back.

Seeing myself detached.

Further than ever.

It will take more than efforts to turn this distance into progress.

When walls stand in my path I will not turn.

Let’s push against the current.

Don’t meet me half way.

This trip is mine to take.

Naar voren.

Strijk ijzer terwijl het heet is.

Ik laat me hierdoor niet meer vormen, nee.

Warmte en openhartigheid vullen me opnieuw.

Toch vergt het bedrieglijke pad toewijding.

De zekerheid staat aan mijn kant.

Ik loop versterkt.

Wie zegt dat we op de goede weg zijn?

We hebben zeker stappen voorwaarts gezet, maar het lijkt erop dat onze vooruitgang is veranderd in

struikelt.

Wie zegt dat we op de goede weg zijn?

Voor elk antwoord dat ik vind,

nog drie vragen rijzen.

Ik laat nog drie mensen achter.

Laat me mijn vaste voet vinden, en wanneer een muur op mijn pad staat, zal ik niet geven

het zicht op mijn rug.

Deze vernietigingen zijn mijn vijanden.

Zij zullen lijden, jij zult lijden.

Afbrokkelen onder mijn wil.

Ik ben teruggeworpen.

Ik zie mezelf onthecht.

Verder dan ooit.

Het kost meer dan inspanningen om deze afstand om te zetten in vooruitgang.

Als muren op mijn pad staan, zal ik me niet omdraaien.

Laten we tegen de stroom in gaan.

Ontmoet me niet halverwege.

Deze reis is van mij om te maken.