Planet of Judgement - Saint Vitus

Stranded here, a thousand light years, away from home

Blackened clouds, fill their horizons, storms to come

They cut down their forests with steel jagged blades

And poison their air

Scorning the surface with nuclear waste, nature crys

We saw them fight their, wars again, they never won

So unwise, so surprise, their own demise

Pain and starvation throughout their nations, unjustice prevails

Falling from grace, destined to die, we wonder why…

«Heed the warning, time is dawning, come ye faithful

Meet thy maker… it’s (his) time»

Stood there helpless, saw their sun set, so relentless

The very last time

What made them wander, this trail of sorrow, that has to end?

Signs around them, plian and simple, they chose to pretend

Now nothingness is all that remains, a pity and shame

Should’ve learned to, follow the rules, if you decide

To play the game

Planet of judgement

Hier gestrand, duizend lichtjaren weg van huis

Zwarte wolken vullen hun horizon, komende stormen

Ze kappen hun bossen met stalen gekartelde messen

En hun lucht vergiftigen

De oppervlakte minachtend met nucleair afval, de natuur huilt

We zagen ze hun oorlogen weer uitvechten, ze wonnen nooit

Zo onverstandig, zo verrassend, hun eigen ondergang

Pijn en honger in hun naties, onrecht overheerst

We vallen uit de gratie, voorbestemd om te sterven, we vragen ons af waarom...

"Let op de waarschuwing, de tijd breekt aan, kom trouwe"

Ontmoet uw maker... het is (zijn) tijd»

Stond daar hulpeloos, zag hun zon ondergaan, zo meedogenloos

De allerlaatste keer

Wat deed hen dwalen, dit spoor van verdriet, dat moet eindigen?

Borden om hen heen, plian en simpel, ze kozen ervoor om te doen alsof

Nu is niets meer wat overblijft, jammer en jammer

Had moeten leren om de regels te volgen, als je besluit

Om het spel te spelen

Planeet van oordeel