Mama - Saian Supa Crew

Féfé: Mama seule se touche le ventre désemparée

Face à ce reflet qu’une glace lui rend mais pas pareil

Six mois qu’elle porte un secret, en elle une vie s'écrit

Ses crises de Bamako ne sont pas prises en compte à Paris

En France son cœur y est, mais son corps attend le billet

Toujours pas de courrier de son babtou

Didier, elle ne peut pas l’oublier

Sa famille cherche à cacher l’infâme, père fâché:

Y’a pas moyen de faire passer ça pour ton frère, l’enfant naitra taché à ce

qu’il dit

«Obéis, tue moi ce bâtard «qu'il dit

«Obéis !

«mais Mama se bat et plutôt que parler part tard sous la nuit étoilée

Une vieille parka en guise de bagage, passeport, cash et elle met les voiles

Mama va quitter pour de bon

C’est son que Mama pleure

Son âme elle perd, plus l’avion prend de la hauteur;

Mama apeurée, se rappelle sa mère quand la vie était autre, lui chantait ses

notes

Sly: Mama, quel mauvais vent t’amènes ici?

Quel si beau rêve t’as donc fait croire à cette utopie?

Ta venue pour lui sonne comme un attentat

Mama tu n’es plus, il ne te veut pas, ne te voie pas, ne t’entends pas

Pas aussi belle que sa famille

Tu ne figures pas dans l’inventaire

Fin de l’aventure, seule échouée sur le rivage

Mama s’en va, avec au ventre, la peur, la rage et ses bagages

Vicelow: Mama est seule, Mama se saoule, l’alcool lui colle à la peau

Personne pour papoter

Pas de pot que sa couleur de peau soit mauvaise, élève à l'école ANPE

Elle veut la paix, pour elle et lui

Lui, c’est ce bébé qu’elle ne sait encore comment appeler

C’est son bonheur, le seul qui lui rende son honneur

Son heure de joie elle la vit seule

Qu’il meurt (lui) ce père anonyme comme un donneur

Elle prie (Dieu) pour pas qu’on la condamne

Pour surmonter ces dos d'âne de la vie en HLM loin de la campagne

Son petit pleure, a faim, a froid, n’est pas enchanté

Mama soulage son enfant roi en lui chantant

Samuel: Elle s’est tuée au travail

Y’a plus d’temps pour les larmes

La tristesse s’en est allée

Le sourire sur son visage s’est d’nouveau installé, oh Mama !

Après tant de ravages et vu tant de paysages, tout deux se sont enfin posés

Loin de sa terre natale, mais enfin reposée, oh Mama

Sans son fils elle ne serait certainement plus de ce monde

Et ça, son bonhomme le sait, c’est pour ça qu’il lui chante…

Féfé: Mama alleen raakt haar radeloze buik aan

Geconfronteerd met deze reflectie die een spiegel hem geeft, maar niet hetzelfde

Zes maanden dat ze een geheim met zich meedraagt, in haar is een leven geschreven

Met zijn crises in Bamako wordt in Parijs geen rekening gehouden

In Frankrijk is zijn hart daar, maar zijn lichaam wacht op het ticket

Nog steeds geen post van zijn babtou

Didier, ze kan hem niet vergeten

Zijn familie probeert de beruchte, boze vader te verbergen:

Er is geen manier om dit voor je broer door te laten gaan, het kind zal hierdoor bevlekt geboren worden

wat hij zegt

"Gehoorzaam, dood me die klootzak", zegt hij

"Gehoorzamen!

"maar mama vecht en laat in de sterrennacht in plaats van te praten"

Een oude parka als bagage, paspoort, geld en ze gaat zeilen

Mama gaat voorgoed weg

Zij is het die mama huilt

Haar ziel verliest ze, hoe hoger het vliegtuig komt;

Bange mama, herinnert zich haar moeder toen het leven anders was, zong voor haar

cijfers

Sly: Mama, welke slechte wind brengt je hier?

Wat deed je door zo'n mooie droom in deze utopie geloven?

Je komst naar hem klinkt als een aanval

Mama je bent weg, hij wil je niet, zie je, hoor je

Niet zo mooi als haar familie

U bevindt zich niet in de inventaris

Einde van het avontuur, alleen gestrand op de kust

Mama vertrekt, met in haar buik angst, woede en haar bagage

Vicelow: Mama is alleen, mama is dronken, de alcohol plakt aan haar huid

Niemand om te chatten

Geen pot dat zijn huidskleur slecht is, leerling op ANPE school

Ze wil vrede, voor haar en hem

Hij is die baby, ze weet nog steeds niet wat ze moet noemen

Het is zijn geluk, het enige dat hem zijn eer geeft

Haar uur van vreugde woont ze alleen

Laat (hem) deze anonieme vader sterven als donor

Ze bidt (God) om niet veroordeeld te worden

Om deze verkeersdrempels van het leven in volkshuisvesting ver van het platteland te overwinnen

Haar kleintje huilt, heeft honger, heeft het koud, is niet blij

Mama troost haar kindkoning door voor hem te zingen

Samuel: Ze pleegde zelfmoord tijdens het werk

Er is geen tijd meer voor tranen

Het verdriet is weg

De glimlach op haar gezicht kwam weer tot rust, oh mama!

Na zoveel ravage en zoveel landschappen gezien, zijn beide eindelijk geland

Ver van haar geboorteland, maar eindelijk gerust, oh mama

Zonder haar zoon zou ze zeker niet meer van deze wereld zijn.

En dat, weet haar vriend, daarom zingt hij voor haar...