Darkness - Saian Supa Crew

C’est le darkness, adieu à l’allégresse,

C’est la noire messe, les loques naissent,

C’est le madness, la lumière se baisse (X2)

FENIKSI: Son esprit, son âme, tout est acquis

Et ce, la faute à qui?

La faute à trop d’eau

Dans son vin, peu d’ennemis, trop d’autos mais aussi de motos,

Tout ce qui flashe et saute aux yeux;

C’est tout ce qui l’anime, l’envenime

On l’aime tant: femmes et maîtresses l’admirent au pieu

Respecte tant: même ses parents l’appellent «monsieur»

Accepte tant: ses chèques l’immiscent dans tout milieu

Il rit tant: du malheur d’autrui en disant: «j'fais mieux»

LEEROY: C’est la malchance qui débute, c’est le début

De la fin qui s’exécute, non fallait pas dire

«J'sais pas, j’verais plus tard, on en est pas là «,

Mais c’est comme ça que ça débute.

VICELOW: Monsieur devient fragile tel un joujou,

Ne dit plus bonjour, ne dir plus coucou

Seul dans sa tête, avec ses dettes, il est vex'

D'être l'égal de ceux qui font la quête.

LEEROY: Tête basse, poches pleines de crasse,

Il n’y peut rien mais c’est comme aç

Évidemment non, fallait qu’il prenne

Les devants tout lui rentre dedans

VICELOW: Situation complexe, sa complice s’accouple

Avec son compère, l’adieu s’est fait dans une lettre où

La dernière phrase était: «Ne vois -tu pas le temps que l’on perd?»

LEEROY: De gaffe en gaffe, monsieur perd son taf,

Ca ne pouvait plus durer, non il est vrai

Qu’c’est comme une baffe,

Et oui mais c’est comme ça que ça se passe,

On aplus besoin de lui, donc on le chasse

VICELOW: Plus de boulot, direction ANPE,

Ca touche le ciboulot, être sans wago,

C’est comme si au pied il avait 6 boulets.

Dit is duisternis, afscheid van vreugde,

Het is de zwarte massa, de vodden zijn geboren,

Het is waanzin, het licht dimt (X2)

FENIKSI: Zijn geest, zijn ziel, alles is verworven

En wiens schuld is dat?

Geef de schuld aan te veel water

In zijn wijn, weinig vijanden, te veel auto's maar ook motorfietsen,

Alles wat flitst en in het oog springt;

Dat is alles wat het drijft, vergiftigt het

We houden zoveel van hem: vrouwen en minnaressen bewonderen hem in bed

Respecteert zoveel: zelfs zijn ouders noemen hem "meneer"

Accepteert zoveel: zijn cheques interfereren in elke omgeving

Hij lacht zo veel: om het ongeluk van anderen die zeggen: "Ik doe het beter"

LEEROY: Het is de pech die begint, het is het begin

Vanaf het einde dat loopt, hoefde ik niets te zeggen

"Ik weet het niet, ik zie later wel, we zijn er nog niet",

Maar zo begint het.

VICELOW: Meneer wordt breekbaar als speelgoed,

Zeg geen hallo meer, zeg geen hallo meer

Alleen in zijn hoofd, met zijn schulden, is hij van streek

Gelijk zijn aan degenen die zoeken.

LEEROY: Hoofd naar beneden, zakken vol vuil,

Er kan niets aan gedaan worden, maar het is nu eenmaal zo

Natuurlijk niet, hij moest nemen

De fronten alles gaat in hem

VICELOW: Complexe situatie, zijn handlanger copuleert

Met zijn vriend werd het afscheid in een brief gedaan waarin:

De laatste zin was: "Zie je niet hoeveel tijd we verspillen?"

LEEROY: Van blunder tot blunder, meneer verliest zijn baan,

Het kon niet lang duren, nee het is waar

Het is als een klap

En ja, maar zo gaat het,

We hebben hem niet meer nodig, dus jagen we hem op

VICELOW: Geen werk meer, richting ANPE,

Het raakt de chiboulot, om zonder wagen te zijn,

Het is alsof hij aan zijn voet 6 kanonskogels heeft.