Maktoob - Sadiq

Seh' deine Augen in Tränen, Mann, unglaublich, wie schön

Lauf' für dich durch den Regen, draußen in Strömen

Sei nicht traurig, gewöhn' mich hier draußen und bleibe wach

Du bist ein Zauber aus tausend und einer Nacht

Hab' Vertrauen, denn du zeigst mir Geduld

Bin ein G von der Straße mit Seiten auf Null

Hundertdreißig mein Puls, mein Kopf kommt nicht voran

Riechst nach Sables Roses, ich nach

Verse von dem Koran, die du nachts vor mir liest

Keine Kraft ohne dich, es ist fast Suizid

Ob Versace, Louis V oder

Was ich hab', geb' ich dir, meine Jannah Firdaus

Es wird kalt, denn ich merk', du wirst bald wieder gehen

Wie der Mondstrahl, so, wenn du dich zum Schlaf niederlegst

Deine Hand überseht mit den Henna-Tattoos

Doch bedeckt, weil du Augen der Männer verfluchst

Hör, ich rappe Part two, denn das Beste warst du

Was ich je geseh’n hab' bis zur Grenze Kabuls

Unser Treffen, Maktoub, dieser Text, der nach Märchen klingt

Guck, es wird wahr, wenn das Schicksal vorherbestimmt

Zähl' die Stunden, die Zeit steht still

Schließ' meine Augen, doch du bleibst im Bild

Nein, kein Geld, keine Batzen, ich will

Nur ein Leben mit dir, mit paar Datteln und Milch

Zie je ogen in tranen, man, ongelooflijk, wat mooi

Ren voor jezelf door de regen, buiten in beekjes

Wees niet verdrietig, wen hier buiten aan me en blijf wakker

Je bent een magie van duizend-en-een-nacht

Heb vertrouwen omdat je me geduld toont

Ben een G van de straat met nul kanten

Mijn hartslag is honderddertig, mijn hoofd gaat niet vooruit

Ruik naar Sables Roses, mij

Verzen uit de Koran die je 's nachts voor me leest

Geen kracht zonder jou, het is bijna zelfmoord

Of het nu Versace, Louis V of

Ik zal je geven wat ik heb, mijn Jannah Firdaus

Het wordt koud, want ik kan zien dat je binnenkort vertrekt

Zoals de manestraal, dus als je gaat liggen om te slapen

Je hand over het hoofd gezien met de henna-tatoeages

Maar bedekt, omdat je de ogen van mannen vervloekt

Luister, ik rap deel twee, omdat jij de beste was

Wat ik ooit heb gezien tot aan de grens met Kabul

Onze ontmoeting, Maktoub, deze tekst klinkt als een sprookje

Kijk, het komt uit als het lot voorbestemd is

Tel de uren, de tijd staat stil

Sluit mijn ogen, maar je blijft in beeld

Nee, geen geld, geen brokken, ik wil

Gewoon een leven met jou, met wat dadels en melk