Nightchild - Sabaton

In a dream i saw the future,

in a dream i saw the world,

there were madmans lies,

devils point of view,

In a world of hate and anger,

In a world of fear and pain,

there is no time for pride,

no time to stand aside.

Call me a dreamer,

call me insane,

ill survive the storm,

ill take the pain.

Out of the storm,

come the children of the night,

out of the storm,

a black masquerade,

dance with the dead,

to the music of grief,

out of the storm,

a nightchild appears.

In the silence of the moonlight,

we can hear the nightchilds cry,

like a lonely wolf, howling to the sky.

With a madman nor a stranger,

whose words you just cant tell,

the nightchilds way,

the way of no return,

call me a dreamer,

call me insane,

ill survive the storm,

ill take the pain.

Out of the storm,

come the children of the night,

out of the storm,

a black masquerade,

dance with the dead,

to the music of grief,

out of the storm,

a nightchild appears.

When the light fades away,

and the night puts me asleep,

will i ever wake up again,

will i stay in this twilight forever?

Out of the storm,

come the children of the night,

out of the storm,

a black masquerade,

dance with the dead,

to the music of grief,

out of the storm,

a nightchild appears.

In een droom zag ik de toekomst,

in een droom zag ik de wereld,

er waren waanzinnige leugens,

het standpunt van de duivel,

In een wereld van haat en woede,

In een wereld van angst en pijn,

er is geen tijd voor trots,

geen tijd om aan de kant te blijven staan.

Noem me een dromer,

noem me gek,

ik zal de storm niet overleven,

ziek neem de pijn.

Uit de storm,

kom de kinderen van de nacht,

uit de storm,

een zwarte maskerade,

dans met de doden,

op de muziek van verdriet,

uit de storm,

er verschijnt een nachtkind.

In de stilte van het maanlicht,

we kunnen de nachtkinderen horen huilen,

als een eenzame wolf, huilend naar de lucht.

Met een gek noch een vreemdeling,

wiens woorden je gewoon niet kunt vertellen,

de manier van nachtkinderen,

de weg van geen terugkeer,

noem me een dromer,

noem me gek,

ik zal de storm niet overleven,

ziek neem de pijn.

Uit de storm,

kom de kinderen van de nacht,

uit de storm,

een zwarte maskerade,

dans met de doden,

op de muziek van verdriet,

uit de storm,

er verschijnt een nachtkind.

Als het licht verdwijnt,

en de nacht brengt me in slaap,

zal ik ooit weer wakker worden,

zal ik voor altijd in deze schemering blijven?

Uit de storm,

kom de kinderen van de nacht,

uit de storm,

een zwarte maskerade,

dans met de doden,

op de muziek van verdriet,

uit de storm,

er verschijnt een nachtkind.