Я не умею ждать - Руслан Набиев

В этом целом мире нет мне покоя

Не могу забыть тот вечер у моря

Дорогою случайной встретились двое

Это были я и ты

Тучи небо кроют серой волною

Когда я понимаю что ты не со мною

Всё это как сон, но сценарий не знаю

Как жаль что я не режиссёр

Я не умею ждать и не хочу страдать

Ведь не мальчишка я, ты будь всегда со мной

Осенний листопад кружит над головой,

А я всё думаю о нас

Я не умею ждать и не хочу страдать

Со мной ты раздели всю радость и печаль

Ведь ты наверно та о ком всю жизнь мечтал

Тебя нашёл и потерял

В парке по аллее, где были мы часто

Брожу теперь один, но всё уж напрасно

Маленький скрипач так неумело

Играет, но от всей души

Всё готов отдать за встречу с тобою

Сумерки наступят яркой звездою

Ну, а полумесяц напоминает

Улыбку милую твою

In deze hele wereld heb ik geen rust

Ik kan die avond aan zee niet vergeten

Bij toeval hebben twee elkaar ontmoet

Het was ik en jij

Wolken bedekken de lucht met een grijze golf

Als ik begrijp dat je niet bij me bent

Het is allemaal als een droom, maar ik ken het script niet

Wat jammer dat ik geen regisseur ben

Ik kan niet wachten en wil niet lijden

Ik ben tenslotte geen jongen, je bent altijd bij me

Herfstbladval cirkelt boven je hoofd,

En ik blijf aan ons denken

Ik kan niet wachten en wil niet lijden

Met mij deel je alle vreugde en verdriet

Jij bent tenslotte waarschijnlijk degene over wie je je hele leven hebt gedroomd

Ik vond je en verloor je

In het park langs het steegje waar we vaak waren

Nu zwerf ik alleen, maar het is allemaal tevergeefs

De kleine violist is zo onbekwaam

Speelt, maar met heel mijn hart

Ik ben klaar om alles te geven voor een ontmoeting met jou

Twilight zal komen als een heldere ster

Nou, de maansikkel herinnert eraan

Je lieve lach