Separate Bedrooms - Run, Forever

You say that you’ve been better but I only hear you crying now

In the middle of the night when you’re asleep inside that empty house

Pictures hang to serve as reminders of memories from years ago

A vacation you took with an old boyfriend to the west coast

But it was too hot and it was too hard to be comfortable

In the black hills in June at the foot of that indian statue

Carved into the side of a mountain you paid all that money to see

And all that you saw was some rock but it made you feel grateful to be

You bought a postcard with its picture on it

And you’re gonna send it back home to your family

You say that you’re still angry

You just hate the thought of fighting now

And a heart can only hate someone so much before it burns out

Like cigarettes pressed against the glass of an ashtray

At first he felt good but then he made you nauseous everyday

But it was too hot and it was too hard to be comfortable

In that miserable house that you did your best to make feel like a home

And after the arguments you’d go to different bedrooms to sleep

But all by yourself in the dark you couldn’t help feeling grateful to be

And you found the postcard with that worn picture on it

That you never sent but instead kept it taped in an old diary

Je zegt dat je beter bent geweest, maar ik hoor je nu pas huilen

Midden in de nacht als je slaapt in dat lege huis

Foto's blijven hangen om te dienen als herinneringen aan herinneringen van jaren geleden

Een vakantie die je met een oud vriendje naar de westkust nam

Maar het was te warm en het was te moeilijk om comfortabel te zijn

In de zwarte heuvels in juni aan de voet van dat Indiase standbeeld

Uitgehouwen in de zijkant van een berg waarvoor je al dat geld hebt betaald om te zien

En alles wat je zag was een steen, maar het gaf je een dankbaar gevoel om te zijn

Je hebt een ansichtkaart gekocht met de afbeelding erop

En je stuurt het terug naar je familie

Je zegt dat je nog steeds boos bent

Je hebt gewoon een hekel aan de gedachte om nu te vechten

En een hart kan iemand maar zo haten voordat het opbrandt

Zoals sigaretten tegen het glas van een asbak gedrukt

Eerst voelde hij zich goed, maar daarna maakte hij je elke dag misselijk

Maar het was te warm en het was te moeilijk om comfortabel te zijn

In dat ellendige huis waar je je best voor deed voelen als een thuis

En na de ruzies zou je naar verschillende slaapkamers gaan om te slapen

Maar helemaal alleen in het donker kon je niet anders dan dankbaar zijn om te zijn

En je vond de ansichtkaart met die versleten foto erop

Dat je nooit hebt verzonden, maar het in plaats daarvan hebt bewaard in een oud dagboek