Huomioita kävelystä veden päällä - Ruger Hauer

Oon hengittänyt likaa, joka keuhkojani pilaa

Oon hengittänyt ilmaasi antamatta tilaa

Oon hengittänyt rakkautta, hengittänyt vihaa

Ja välil en oo hengittänyt, anna ilmaa

Ku ympärillä maailma imee happee itelleen

Keuhkot on tyhjinä aina

Täällä maailma hengittää sun tahtia

Ku ylikansotuksen takia jo palkeet menee kahtia

Astmaatikko, ku polttaa spliffei

Ny kymmenii viikos, lääkäreille kiitos

Taudit parantuneet, mul kasvaa vaarantunne

Elän viimest päivää tääl ikusessa valveunes

Tuuli puhaltaa, on suuni kuiva

Nyt ihmiset valtameressä pakoon uivat

Kaikki haluu oman palan ilmakehästä

Kun uus sukupolvi keskelt ydintalvee heräs

Mä koitan miettii vielä mitä voisin tehä

Ku kauneus ympärillä on vaan saasteet ilmakehäs

Eikä sateenkaaren päästä mitään löytynyt

Ja mut piti hengissä vesihöyrytys

Ja nyt hengitä mun kaa

Täällä ilma on kuivempaa

Ja nyt ulos puhalla mun luvalla

Mun luvalla

Ja nyt hengitä mun kaa

Täällä ilma on kuivempaa

Ja nyt ulos puhalla mun luvalla

Mä nousen kylpyammeest veden alta just ennen ku happi loppuu

Ja hetken luulen, et siihen tukehdun

Mut sit tajuun, ettei se tunne katoo minnekään

Se on ollu tääl kokoajan, se on mussa itsessä

Niinku syntymäs ois kuristanu napanuora

Ja haamukipuna mulle se tunne ain takas tuodaan

Et oma keho kuristaa mut hengiltä

En tiedä selviinks mä, en pysty hengittää

En pysty hengittää

Ku silmis sumenee en näe enää ees kenkiäni

Henkiinjäämisvaisto, henkiinjäämistaisto

Elämää äänin haisto

Mä yskin vettä, vesi muuttuu vereks

Veri muuttuu viiniks, viini takas vedeks

Harhakuvii ja ihmetekoja

Mä tunsin olon Jeesukseks ku olin sekoomas

Se koomas on hauskaa

Et herätes olo on lähinnä alus taas

Mä haluun alustaa

Jokasen vesitipan mun ruumiista savustaa

Mä nousen kylpyammeest veden alta just ennen ku happi loppuu

En pyydä ketään pistään ilmaan niiden stenkkuja

Henk.koht.

olo kenkkuja

Henki pihisee, hikiseen

Citizen Meikä ja kurkus kumilenksuja

Mikä on tää saundi tääl?

Sukeltajan tauti pääl

Typpitankin tyhjän pintaveteen haulit jäävät

Rääpät pois, nousen takas satulaan

Vesiskootteri liukuu pitkin laguunaa

Kaikkial aquaa, Antarktis nakuna

Matata Hakuna, tyhmyys takaa onnen, nää

Kaiken kajonneen, vedän rasaks mun tabulan

Vakuumi vakuuttaa, mielen Holmenkollen

Työnnän vuoret Mariaanien hautaan

Flatline, Shokki-Tommi auttaa

Sukellan Pohjanmaan kautta

Vaik pohja on kaukan, pohjal on rauha

Ohjannu kauan, virta nyt viettää

Aivot ilman happee viel henkeään piettää

Kuinka kauan voin kidukset itseltä kieltää?

Ahti yksin tietää

Ik heb vuil ingeademd dat mijn longen verpest

Ik heb geademd zonder ruimte te geven

Ik heb liefde geademd, woede geademd

En soms oo adem ik, geef ik lucht

Over de hele wereld absorbeert de wereld zuurstof

De longen zijn altijd leeg

Hier ademt de wereld in het tempo van de zon

Door overbevolking splijt de balg al

Astmatisch die spliffei verbrandt

Nieuwe tiende week, bedankt aan de dokters

Ziektes genezen, ik heb een groeiend gevoel van gevaar

Ik leef de laatste dag hier in mijn waakzaamheid

De wind waait, mijn mond is droog

Nu vluchten mensen de oceaan op

Iedereen wil zijn eigen stukje sfeer

Toen de nieuwe generatie midden in de nucleaire winter wakker werd

Ik vraag me nog steeds af wat ik zou kunnen doen

Ku schoonheid in de buurt is maar vervuilt de atmosfeer?

En er werd niets gevonden om de regenboog te bereiken

En de waterdamp bleef in leven

En adem me nu in

Hier is de lucht droger

En nu uitblazen met mijn toestemming

Met mijn toestemming

En adem me nu in

Hier is de lucht droger

En nu uitblazen met mijn toestemming

Ik stap uit de badkuip net voordat de zuurstof op is

En voor een moment denk ik dat je er niet in zult stikken

Maar ik besef dat dat gevoel niet weggaat

Het is hier al de hele tijd, het is op zichzelf

Zoals de geboorte van een gewurgde navelstreng

En de spookpijn voor mij is het gevoel dat alleen maar terug is gebracht

Je eigen lichaam wurgt je niet dood

Ik weet het niet, ik kan niet ademen

ik kan niet ademen

Als mijn ogen wazig worden, kan ik mijn schoenen niet meer zien

Het instinct om te overleven, het instinct om te overleven

De geur van het leven klinkt

Ik hoest water, het water verandert in bloed

Het bloed verandert in wijn, de achterkant van de wijn in water

Waanideeën en wonderen

Ik voelde me als Jezus toen ik in de war was

Die coma is leuk

Je wordt niet wakker om weer het hoofdschip te zijn

Ik wil initialiseren

Elke druppel water uit mijn lichaam rookt

Ik stap uit de badkuip net voordat de zuurstof op is

Ik vraag niemand om lucht op hun stank te doen

persoonlijk

schoenen voelen

De geest sist, zweterig

Citizen make-up en keel elastiekjes

Hoe is dit geluid hier?

Ziekte van duiker

De shots van het lege oppervlaktewater van de stikstoftank blijven

Jij gaat weg, ik sta op in het zadel

De jetski glijdt langs de lagune

Overal aqua, Antarctica nakuna

Matata Hakuna, domheid staat garant voor geluk, zie je?

Al met al trek ik aan mijn taboe

Het vacuüm verzekert de geest van Holmenkollen

Ik duw de bergen in het graf van de Marianen

Flatline, Shock-Tommi helpt

Ik duik door Ostrobothnia

Hoewel de bodem ver weg is, is de bodem vrede

Controle voor een lange tijd, de macht besteedt nu

De hersenen zonder zuurstof ademen nog steeds

Hoe lang kan ik mezelf de kieuwen ontzeggen?

Alleen Ahti weet het