O That I Had - Ruby Frost

O that I had,

The wings of a dove,

To rest on me

This is not new to me, as I sit in this boat

But I’m so cold my bones, will freeze.

And there’s nought through the haze,

I’ve been waiting so long,

But my hour has gone, away.

O that I had,

The wings of a dove,

To rest on me.

To fly back with,

A branch in its beak,

And rescue me.

So I scale up the oars,

And find what I have known

That I won’t last alone, for long

And it’s hard for me,

Cause I don’t like defeat

But I’ll give up this captaincy,

To you.

O that I had,

The wings of a dove

To rest on me.

To fly back with,

A branch in its beak,

And I am free.

He never gaze, when oceans raise

He reminds me to lift my arm

Now I have,

The wings of a dove,

To rest on me

O dat ik had,

De vleugels van een duif,

Om op mij te rusten

Dit is niet nieuw voor mij, aangezien ik in deze boot zit

Maar ik heb het zo koud dat mijn botten zullen bevriezen.

En er is niets door de nevel,

Ik heb zo lang gewacht,

Maar mijn uur is voorbij, weg.

O dat ik had,

De vleugels van een duif,

Om op mij te rusten.

Om mee terug te vliegen,

Een tak in zijn snavel,

En red mij.

Dus ik schaal de riemen op,

En vind wat ik heb geweten

Dat ik niet lang alleen zal blijven

En het is moeilijk voor mij,

Omdat ik niet van nederlaag houd

Maar ik geef deze aanvoerdersband op,

Aan u.

O dat ik had,

De vleugels van een duif

Om op mij te rusten.

Om mee terug te vliegen,

Een tak in zijn snavel,

En ik ben vrij.

Hij kijkt nooit, wanneer de oceanen stijgen

Hij herinnert me eraan dat ik mijn arm moet optillen

Nu heb ik,

De vleugels van een duif,

Om op mij te rusten