Six Before Dawn - Rosetta Stone

From the tidal waves that scream she comes through

The woman in white riding the sky

Laid me down on hallowed ground

Gave her chains to me

Places I’ve never seen, Things I’ve never been

Give yourself to me, haunted by her effigy

Bearing down on me, blinded by her legacy

Give your soul to me, haunted by her effigy

Through the wind, she comes to me

Annexed, misgiven girl, the angel of the sea

Surrounded by fragile words and promises she never means

She took my fears, forgave my tears, threw away her seven years

And heaven’s not so bright, as she came to me that night

Give yourself to me, haunted by her effigy

Bearing down on me, blinded by her legacy

Give your soul to me, haunted by her effigy

Through the wind, she comes to me

I ran into the shadows bleeding

The shadows I hide in, it’s always the same

And the shame gripping tight to the skin of the sin

For the second they love you, the first that you kill

The sea comes and calls her from death into light

Leaving me facing the blade of her night

Summoning my soul again, whispering her dark refrain

Give yourself to me, haunted by her effigy

Bearing down on me, blinded by her legacy

Give your soul to me, haunted by her effigy

Through the wind, she comes to me

Van de vloedgolven die schreeuwen waar ze doorheen komt

De vrouw in het wit die door de lucht rijdt

Legde me neer op heilige grond

Heeft haar kettingen aan mij gegeven

Plaatsen die ik nog nooit heb gezien, dingen waar ik nog nooit ben geweest

Geef jezelf aan mij, achtervolgd door haar beeltenis

Op me neerkomen, verblind door haar nalatenschap

Geef je ziel aan mij, achtervolgd door haar beeltenis

Door de wind komt ze naar me toe

Geannexeerd, miskend meisje, de engel van de zee

Omringd door breekbare woorden en beloften die ze nooit meent

Ze nam mijn angsten, vergaf mijn tranen, gooide haar zeven jaar weg

En de hemel is niet zo helder, want ze kwam die nacht naar me toe

Geef jezelf aan mij, achtervolgd door haar beeltenis

Op me neerkomen, verblind door haar nalatenschap

Geef je ziel aan mij, achtervolgd door haar beeltenis

Door de wind komt ze naar me toe

Ik rende bloedend de schaduw in

De schaduwen waarin ik me verberg, het is altijd hetzelfde

En de schaamte die zich vastgrijpt op de huid van de zonde

Voor de tweede keer dat ze van je houden, de eerste die je doodt

De zee komt en roept haar van de dood naar het licht

Mij ​​achterlatend met het gezicht van haar nacht

Mijn ziel opnieuw oproepen, haar donkere refrein fluisterend

Geef jezelf aan mij, achtervolgd door haar beeltenis

Op me neerkomen, verblind door haar nalatenschap

Geef je ziel aan mij, achtervolgd door haar beeltenis

Door de wind komt ze naar me toe