Blue And Gray - Rocky Votolato

I don’t want to fight about who’s pulling the weight

Wait for me upstairs I’ll be up to rub your neck

I want to be let down and disenchanted

To walk through a cloud of disappointment — help me out

I thought I escaped but the snakes still came

Wrapped around my body tangled up in my ribcage

We just need to find songs we want to hear

The sounds been making my blue eyes go gray all these years

I’m suffocating now

I overdosed somehow on my own medicine

I know all to well

The demons I can’t handle

Can hurt the ones I love

If I can hold them off, just long enough

I’ll get my mind straight

That ought to hold them off, just long enough

I’ll push this down inside

I know if we’d never met I’d be dead by now

I’ve been fucked up — a nervous wreak as long as I can remember

But you write the story so pick up the pen

Draw me pretty pictures of everything I hope to live

We grew up way too fast

Forget about the past

Nothing can change that now

You’ll learn to like the pain

And turn it into something

That everyone else can love

That ought to hold them off, just long enough

I’ll get my mind straight

That ought to hold them off, just long enough

I’ll push this down inside

Ik wil geen ruzie maken over wie de touwtjes in handen heeft

Wacht boven op me, ik zal je in je nek wrijven

Ik wil in de steek gelaten en ontgoocheld worden

Om door een wolk van teleurstelling te lopen — help me

Ik dacht dat ik ontsnapt was, maar de slangen kwamen toch

Gewikkeld om mijn lichaam, verstrikt in mijn ribbenkast

We moeten alleen de nummers vinden die we willen horen

De geluiden hebben mijn blauwe ogen al die jaren grijs gemaakt

Ik stik nu

Ik heb op de een of andere manier een overdosis van mijn eigen medicijn genomen

Ik weet alles goed

De demonen die ik niet aankan

Kan degenen van wie ik hou pijn doen

Als ik ze kan tegenhouden, net lang genoeg

Ik zal mijn gedachten op een rijtje zetten

Dat zou ze lang genoeg moeten afhouden

Ik zal dit naar binnen duwen

Ik weet dat als we elkaar nooit hadden ontmoet ik nu dood zou zijn

Ik ben naar de kloten geweest - een zenuwslopende zo lang als ik me kan herinneren

Maar jij schrijft het verhaal, dus pak de pen op

Maak mooie foto's van alles wat ik hoop te leven

We zijn veel te snel opgegroeid

Vergeet het verleden

Daar kan nu niets meer aan veranderen

Je zult leren van de pijn te houden

En maak er iets van

Waar iedereen van kan houden

Dat zou ze lang genoeg moeten afhouden

Ik zal mijn gedachten op een rijtje zetten

Dat zou ze lang genoeg moeten afhouden

Ik zal dit naar binnen duwen