Salle d'Attente - Édith Piaf, Robert Chauvigny

L’un pr?

s de l’autre, ils?

taient l?

Tous deux assis, comme endormis

Au bord de la banquette en bois

Dans la salle d’attente

A travers la vitre, on voyait

Le vieux man?

ge qui grin?

ait

Et sa musique tourbillonnait

Dans la salle d’attente

Et cette musique semblait pousser

La grande aiguille de la pendule

Avec un bruit d?

mesur?

D?

mesur?

et ridicule

Et cette pendule les obs?

dait

Cette pendule qui les regardait

Cette pendule qui tourbillonnait

Dans la salle d’attente

Et dans leur t?

te ?a glissait

Man?

ge, musique, pendule…

La pendule devenait man?

ge

Le man?

ge devenait pendule

Et leurs souvenirs, en cort?

ge

Remontaient, d?

filaient, s’envolaient…

L’un pr?

s de l’autre ils?

taient l?

Tous deux assis, comme endormis

Au bord de la banquette en bois

Dans la salle d’attente

Et quand le train est arriv?

Tous deux, ils se sont regard?

s

Et sans un mot se sont lev?

s

Dans la salle d’attente

Et dans leur t?

te, ?a glissait:

Pr?

sent, pass?, man?

ge…

Les souvenirs devenaient pr?

sents

Le pr?

sent devenait souvenir…

Et leurs paroles, en cort?

ge

H?

sitaient, se troublaient, s’envolaient

Quand, dans le train, il est mont?

C’est elle qui s’en est aper?

u

Et en courant est revenue

Dans la salle d’attente

Mais le train avait disparu…

Vous n' trouvez pas que c’est idiot

Une femme qui marche dans la rue

Avec une musette et un calot?

C’t' idiot …

C’t' idiot …

…C't' idiot !

Een pr?

aan de andere kant, zij?

waren daar

Beide zittend, alsof ze slapen

Aan de rand van de houten bank

In de wachtkamer

Door het raam kon je zien

De oude man?

wie grijnst?

hebben

En zijn muziek wervelde

In de wachtkamer

En die muziek leek te duwen

De grote wijzer

Met een geluid van

meeteenheid?

D?

meeteenheid?

en belachelijk

En deze slinger de obs?

dait

Deze slinger die naar hen keek

Deze wervelende slinger

In de wachtkamer

En in hun t?

jij? het gleed uit

Man?

leeftijd, muziek, slinger…

De slinger werd mens?

leeftijd

De man?

ge werd een slinger

En hun herinneringen, in cort?

leeftijd

Ging terug, van

draaide, vloog weg...

Een pr?

s aan de andere kant zij?

waren daar

Beide zittend, alsof ze slapen

Aan de rand van de houten bank

In de wachtkamer

En toen de trein arriveerde?

Ze keken elkaar aan?

s

En zonder een woord roos?

s

In de wachtkamer

En in hun t?

jij, het gleed uit:

Pr?

voelt, verleden?, man?

tja...

De herinneringen kwamen steeds dichterbij.

voelen

De pr?

voelt werd herinnering...

En hun woorden, in cort?

leeftijd

Hoi?

zat, verontrust, vloog weg

Wanneer stapte hij in de trein?

Is zij degene die erachter kwam?

a

En hardlopen kwam terug

In de wachtkamer

Maar de trein was weg...

Je denkt niet dat het dom is

Een vrouw die op straat loopt

Met een rugzak en een voedermuts?

Jij dom...

Jij dom...

…Je bent stom!