Les Grognards - Édith Piaf, Robert Chauvigny

Ecoute, peuple de Paris:

Tu n’as pas la fièvre.

Ecoute ces pas qui marchent dans la nuit,

Qui s’approchent de ton rêve.

Tu vois des ombres qui forment une fresque gigantesque accrochée dans ton ciel.

Ecoute, peuple de Paris:

Regarde, peuple de Paris, ces ombres éternelles

Qui défilent en chantant sous ton ciel.

Nous les grognards, les grenadiers,

Sans grenades, sans fusils ni souliers,

Sans ennemis et sans armée,

On s’ennuie dans la nuit du passé.

Nous les grognards, les grenadiers,

Sans grenades, sans fusils, ni souliers,

Ce soir nous allons défiler

Au milieu de vos Champs-Elysées.

Wagram, Iéna, Eylau, Arcole, Marengo… Ca sonne bien.

Quelles jolies batailles.

Tout ce travail,

C'était pas pour rien

Puisque les noms de rues,

Les noms d’avenues

Où vous marchez,

C’est avec le sang

De nos vingt ans

Qu’on les a gravés.

Nous les grognards, les grenadiers,

Sans grenades, sans fusils ni souliers,

Sans ennemis et sans armée,

On s’ennuie dans la nuit du passé.

Nous les grognards, les grenadiers,

On est morts sur des champs étrangers.

On a visité la Russie

Mais jamais nous n’avons vu Paris.

On n’a pas eu le temps

D’avoir un printemps

Qui nous sourit.

Nos pauvres amours

Duraient un jour,

Au revoir et merci.

Roulez, roulez tambours.

Dans le petit jour

On s’en allait.

Au son du clairon

Et du canon,

Notre vie dansait.

Nous les grognards, les grenadiers,

On nous a oubliés, oubliés…

Depuis le temps de nos combats,

Il y a eu tant et tant de soldats

Mais, cette nuit, vous nous verrez

Sans grenades, sans fusils ni souliers,

Défiler au pas cadencé

Au milieu de vos Champs-Elysées

Sans grenades…

Sans fusils…

Ni souliers…

A Paris…

Luister, mensen van Parijs:

Je hebt geen koorts.

Luister naar die voetstappen die in de nacht lopen,

Die dicht bij je droom komen.

Je ziet schaduwen die een gigantische muurschildering vormen die in je lucht hangt.

Luister, mensen van Parijs:

Kijk, mensen van Parijs, deze eeuwige schaduwen

Die zingend marcheert onder je hemel.

Wij de grunts, de grenadiers,

Zonder granaten, zonder geweren of schoenen,

Zonder vijanden en zonder leger,

We vervelen ons in de nacht van het verleden.

Wij de grunts, de grenadiers,

Zonder granaten, zonder geweren of schoenen,

Vanavond gaan we paraderen

Midden op uw Champs-Elysées.

Wagram, Jena, Eylau, Arcole, Marengo… Klinkt goed.

Wat een mooie gevechten.

Al dit werk,

Het was niet voor niets

Sinds straatnamen,

straatnamen

waar je loopt,

Het is met het bloed

Vanaf onze twintiger jaren

Dat ze gegraveerd waren.

Wij de grunts, de grenadiers,

Zonder granaten, zonder geweren of schoenen,

Zonder vijanden en zonder leger,

We vervelen ons in de nacht van het verleden.

Wij de grunts, de grenadiers,

We stierven op buitenlandse velden.

We bezochten Rusland

Maar we hebben Parijs nooit gezien.

We hadden geen tijd

Om een ​​lente te hebben

Die naar ons lacht.

Onze arme liefdes

Duurde een dag,

Tot ziens en bedankt.

Rol, rol trommels.

in de dageraad

We gingen weg.

Op het geluid van de bugel

en kanon,

Ons leven was dansen.

Wij de grunts, de grenadiers,

We waren vergeten, vergeten...

Vanaf de tijd van onze gevechten,

Er waren zoveel soldaten

Maar vanavond zie je ons

Zonder granaten, zonder geweren of schoenen,

Maart op tijd

Midden op je Champs-Elysées

Zonder granaatappels...

Zonder wapens...

Geen schoenen...

In Parijs…