Sir Galahad - Rick Wakeman

Taken from the castle feast

To an abbey in the East

Three knights stood in pride as one

Lancelot beheld his son.

Arthur’s court he bade him come

Galahad his bastard son

Battles soon for him to fight

Blessed his youthful son a knight.

Arthur and the knights marvelous stone

Floating upon the river alone

Pointing from the rock

The sword shining bright

Glittering jewels, shimmering light.

Pull me, pull me, pull me, pull me.

Gawain first he tried to draw from the stone

To wear by his side

Each knight took his turn

Brave to the last

Faced with the sword remaining fast.

Arthur called a knight young Galahad

Saw in his sheath no sword he had

Took him where the sword

Held by the stone

Offered him there to make it his own.

Pull me, pull me, pull me, pull me.

He fell on his knees

to pull out the hilt

And drew it with ease

The dolorous stroke it was struck with pride

The sword it was hung by Sir Gawain’s side.

Genomen uit het kasteelfeest

Naar een abdij in het oosten

Drie ridders stonden in trots als één

Lancelot zag zijn zoon.

Arthur's hof, hij gebood hem te komen

Galahad zijn bastaardzoon

Binnenkort gevechten voor hem om te vechten

zegende zijn jeugdige zoon een ridder.

Arthur en de ridders prachtige steen

Alleen drijvend op de rivier

Wijzend vanaf de rots

Het zwaard schijnt helder

Glinsterende juwelen, glinsterend licht.

Trek me, trek me, trek me, trek me.

Gawain probeerde eerst uit de steen te tekenen

Om aan zijn zijde te dragen

Elke ridder was aan de beurt

Moedig tot het laatst

Geconfronteerd met het zwaard dat snel blijft.

Arthur noemde een ridder de jonge Galahad

Zag in zijn schede geen zwaard dat hij had

Nam hem waar het zwaard

Vastgehouden door de steen

Heb hem daar aangeboden om het zijn eigen te maken.

Trek me, trek me, trek me, trek me.

Hij viel op zijn knieën

om het gevest uit te trekken

En tekende het met gemak

De droevige slag werd geslagen met trots

Het zwaard dat het hing aan de zijde van Sir Gawain.