Sans toi - Richard Antony

Les jours passent et les semaines

Et les nuits remuent ma peine

Et le temps n’est pas l’ami

De qui s’ennuie

J’ai beau sourire comme un soleil

Qui se réveille

Mais le soir

Souffle le vent dans la plaine

Et les saisons qui reviennent

Me demandent en vain

Pourquoi tu es partie

Comme un ruisseau qui coule triste sous la pluie

Me voilà

Sans toi

Je suis comme un enfant

Sans toi

Rien n’est plus comme avant

Sans toi

Vide devient ma vie

Sans toi

J’ai le cœur qui s’ennuie

Coulera l’eau des fontaines

Bien avant que tu reviennes

Et le feu sera froid dans la cheminée

Désormais le froid s’installe à tout jamais

À tout jamais

De dagen gaan voorbij en de weken

En de nachten roeren mijn pijn

En tijd is geen vriend

Wie verveelt zich?

Ik heb een mooie glimlach als een zon

wie wordt wakker?

Maar de nacht

Blaas de wind over de vlakte

En de seizoenen die terugkeren

Vraag me tevergeefs

Waarom ga je weg

Als een stroom die verdrietig stroomt in de regen

Hier ben ik

Zonder jou

Ik ben als een kind

Zonder jou

Niets is zoals voorheen

Zonder jou

Leeg wordt mijn leven

Zonder jou

Ik heb een verveeld hart

Zal het water uit de fonteinen stromen

Lang voordat je terugkomt

En het vuur zal koud zijn in de open haard

Nu zet de kou voor altijd in

Voor altijd