Passing Of The Train - Rhonda Vincent

Way back when it all began with muscle, wood and steel

The mind of man tamed the land with a horse that rode on wheels

It broke the heart of the red man

And made a name for Jesse James

A mark was left forever

By the passing of the train

As a little child my thoughts ran wild

As I clung to mama’s dress

As the train drew near the engineer

Waved my fears to rest

He ripped his hat and pulled the cord

And blew a long refrain

'Round midnight I’ll be dreamin'

Of the passing of the train

Clickity-clack, eatin' up the track

Can’t you hear that whistle scream

She’s lettin' you know just how she feels

With a belly full of steam

All aboard who’s going aboard

It’ll never the the same

It’s a downright lonesome feeling

With the passing of the train

Well, that old caboose they cut it loose

And they ain’t gonna bring it back

Well, it sits beside the towns that died

Along a million miles of track

Well we’re already late when we get there

So we’d sooner hop a plane

But anyone who’s heard that whistle

Mourns the passing of the train

All aboard who’s going aboard

It’s never the same

It’s a downright lonesome feeling

With the passing of the train

Lang geleden toen het allemaal begon met spieren, hout en staal

De geest van de mens temde het land met een paard dat op wielen reed

Het brak het hart van de rode man

En naam gemaakt voor Jesse James

Er is voor altijd een teken achtergelaten

Bij het passeren van de trein

Als klein kind gingen mijn gedachten de vrije loop

Terwijl ik me vastklampte aan mama's jurk

Toen de trein de machinist naderde

Zwaaide met mijn angsten om te rusten

Hij scheurde zijn hoed en trok aan het koord

En blies een lang refrein

'Rond middernacht zal ik dromen'

Van het passeren van de trein

Clickity-clack, eet de baan op

Kun je dat fluitje niet horen schreeuwen?

Ze laat je weten hoe ze zich voelt

Met een buik vol stoom

Allemaal aan boord, wie gaat er mee

Het zal nooit meer hetzelfde zijn

Het is een ronduit eenzaam gevoel

Met het passeren van de trein

Nou, die oude kombuis hebben ze losgemaakt

En ze brengen het niet terug

Nou, het ligt naast de steden die stierven

Langs een miljoen mijl spoor

Nou, we zijn al laat als we er zijn

Dus we springen liever in het vliegtuig

Maar iedereen die dat gefluit heeft gehoord

Treurt om het passeren van de trein

Allemaal aan boord, wie gaat er mee

Het is nooit hetzelfde

Het is een ronduit eenzaam gevoel

Met het passeren van de trein