Where No Cabins Fall - Rhonda Vincent

As my mind wanders back to the quaint little shack

Where in childhood I used to play;

There with mother and dad, we were happy and glad

As we whiled the sweet moments away;

We would all kneel in prayer and in reverence there

We would praise the Redeemer on high

Now in sadness I pine for that old home of mine

And I long for that mother’s love

I’d like to go back to that quaint little tumble-down shack

I’d like to spend a day where in heaven forever I’ll stay

But time won’t turn back;

we must travel til Jesus shall call

Then we’ll be happy in that land where no cabins fall

Though I drifted away from childhood’s sweet play

I can still hear those voices sweet

They are calling me back to that quaint little shack

Where the circle will never more meet;

But some glad, happy day, up in heaven they say

We will praise the Redeemer on high

Now in sadness I pine for that old home of mine

And I long for that mother’s love

I’d like to go back to that quaint little tumble-down shack

I’d like to spend a day where in heaven forever I’ll stay

But time won’t turn back;

we must travel til Jesus shall call

Then we’ll be happy in that land where no cabins fall

In that land where no cabins fall

Terwijl mijn gedachten afdwalen naar de schilderachtige kleine hut

Waar ik in mijn jeugd speelde;

Daar met vader en moeder waren we blij en blij

Terwijl we de zoete momenten weg waren;

We zouden allemaal knielen in gebed en in eerbied daar

We zouden de Verlosser in de hoogte loven

Nu in droefheid ik smeek om dat oude huis van mij

En ik verlang naar de liefde van die moeder

Ik zou graag terug willen gaan naar die schilderachtige kleine vervallen hut

Ik wil graag een dag doorbrengen waar ik voor altijd in de hemel zal blijven

Maar de tijd zal niet terugdraaien;

we moeten reizen totdat Jezus zal roepen

Dan zullen we gelukkig zijn in dat land waar geen hutten vallen

Hoewel ik wegdreef van het zoete spel uit mijn kindertijd

Ik hoor die stemmen nog steeds lief

Ze bellen me terug naar dat schilderachtige hutje

Waar de cirkel elkaar nooit meer zal ontmoeten;

Maar een of andere blije, gelukkige dag, in de hemel zeggen ze

We zullen de Verlosser in de hoogte loven

Nu in droefheid ik smeek om dat oude huis van mij

En ik verlang naar de liefde van die moeder

Ik zou graag terug willen gaan naar die schilderachtige kleine vervallen hut

Ik wil graag een dag doorbrengen waar ik voor altijd in de hemel zal blijven

Maar de tijd zal niet terugdraaien;

we moeten reizen totdat Jezus zal roepen

Dan zullen we gelukkig zijn in dat land waar geen hutten vallen

In dat land waar geen hutten vallen