Stranded in the Balcony - Rest Among Ruins

Into the storm I reached and disarmed

Before it could reach me

To prepare as if to flip down

The lightswitch to see

Securing the gaps in the sky

Unknowing that our own

Is sure to shatter

As the world blisters below

It was the greatest mistake

Though we didn’t know it

Tearing the bolts from the sky

Towering above our horizon

Now our city is dark and dry

These defenses are strong

Yet unaware that revenge doesn’t heal

And in the end, who strikes last

Is simply as powerless as the first

It was the greatest mistake

Though we didn’t know it

Tearing the bolts from the sky

Towering above our horizon

Now our city is dark and dry

Now we must wait

Until our wounds have healed

I didn’t mean for it to be this way

A symphony without arms and

A theater empty while you’re

Stranded in the balcony

I didn’t mean for it to be this way

A symphony without arms and

A theater empty while you’re

Stranded in the balcony

Securing the gaps in the sky

Unknowing that our own is sure to shatter

As the world blisters below

It was the greatest mistake

Though we didn’t know it

Tearing bolts from the sky

Towering above our horizon

Now our city is dark and dry

Now we must wait

Until our wounds have healed

Removing the storms

Before they could fall

Now it’s just a matter of time

Before these acts will ruin us all

Now it’s just a matter of time

In de storm die ik bereikte en ontwapende

Voordat het mij kon bereiken

Om je voor te bereiden alsof je naar beneden wilt klappen

De lichtschakelaar om te zien

De gaten in de lucht beveiligen

Onwetend dat de onze

Zal zeker breken

Terwijl de wereld hieronder bruist

Het was de grootste fout

Hoewel we het niet wisten

Scheurt de bouten uit de lucht

Torenhoog boven onze horizon

Nu is onze stad donker en droog

Deze verdedigingen zijn sterk

Maar niet wetende dat wraak niet geneest

En wie uiteindelijk het laatst toeslaat?

Is net zo machteloos als de eerste

Het was de grootste fout

Hoewel we het niet wisten

Scheurt de bouten uit de lucht

Torenhoog boven onze horizon

Nu is onze stad donker en droog

Nu moeten we wachten

Tot onze wonden geheeld zijn

Het was niet mijn bedoeling dat het zo zou zijn

Een symfonie zonder armen en

Een theater leeg terwijl je bent

Gestrand op het balkon

Het was niet mijn bedoeling dat het zo zou zijn

Een symfonie zonder armen en

Een theater leeg terwijl je bent

Gestrand op het balkon

De gaten in de lucht beveiligen

Onwetend dat de onze zeker zal verbrijzelen

Terwijl de wereld hieronder bruist

Het was de grootste fout

Hoewel we het niet wisten

Scheurbouten uit de lucht

Torenhoog boven onze horizon

Nu is onze stad donker en droog

Nu moeten we wachten

Tot onze wonden geheeld zijn

Het verwijderen van de stormen

Voordat ze konden vallen

Nu is het slechts een kwestie van tijd

Voordat deze daden ons allemaal zullen ruïneren

Nu is het slechts een kwestie van tijd