Dias Tristes - Reke

Como un diluvio y una lluvia que no cesa

Como despertar con un fuerte dolor de cabeza

Como un plato vacio en medio de una mesa

Asi es como suelen ser mis días tristes

Como una espada que en el pecho te atraviesa

Como agua desbordada al reventarse la represa

Como un juego de mesa que no funciona sin una pieza

Asi me siento desde el día que te fuiste tu

Felicidad tan anhelada desde el alma

Que llega y luego se escurre como agua entre mis palmas

El tiempo me hizo un aprendiz

Y que no puedo ser feliz sin que la vida me deje una cicatriz

No quiero volver a ser el mismo infeliz

Que fui por lanzar mi vida a la borda solo por un desliz

Y arrancar de raiz todo pensamiento

Que sea exponer eso que guardamos dentro y llamamos sentimientos

A veces estoy deprimido y no se porque

Y extraños sentimientos se mezclan con lagrimas

Y pienso si acaso un espirito invoque

Que me tiene como un fugitivo huyendo de las animas

Lo mas triste de estar triste

Es pensar que perdiste lo que perdiste porque no lo mantuviste

Y lo que viviste, mas lo que en un tiempo obtuviste

Vive en el pasado porque en tu presente ya no existe

Donde solo queda alimentarte de buenos recuerdos

Que te hacen reír a solas y no te hacen ver tan cuerdo

Y de pensar en lo que ya no tengo me hace sentir muerto

Porque es como estar expuesto entre cuervos en un desierto

Y es que me siento triste y no se por que coño

Solo vivo en un invierno

Sin inverno sin verano y sin otoño

Preso en la cárcel de la desilusión

Juzgado y condenado a manos de la decepcion

A veces quiero pensar que esta es una más de mis canciones

Y que no son fragmentos rotos de una de mis situaciones

Para recordar el color de los momentos felices

Y así sea soñando, despertar sin ver los días grises

Gritar ¡gracias dios!

por otro día hermoso que me diste

Y no despertar en este mundo tan vacio y triste

Donde la mentira y la falsedad es lo que lidera

Y solo somos presos siendo parte de la misma hilera

Y yo sigo y sigo buscando esa paz interna

Pero en este mundo falso y perverso no la consigo

Y a veces pienso que la vida es un castigo

Y que la paz que busco solo la veré en la vida eterna

Después de la muerte o que un movimiento cambie mi suerte

Con soles resplandecientes y con días sonrientes

Que no sea todo este asco llamado presente

Y no convivir con serpientes disfrazados de buena gente

Que te engatusan y a la larga contigo cambian

Que al principio te pintan castillos de Disneylandia

Que se acercan con un interés y te llaman hermano

Y como Judas con Jesús te venderán tarde o temprano

Son cosas que me hacen odiar y que me afligen

Porque por la vía de la justicia ya nadie se rige

A veces el amor duele

Y suelen pasar momentos que no hay nadie que tu corazon consuele

Y te das cuenta que dentro de el existen niveles

Y que no son como finales felices de la tele

A veces se pierde y a veces se gana

A veces quien mas tu quieres en el mundo no te ama

La vida es un drama, una cama llena de escamas

Con almohada de espinas de punta fina y afilada

Donde descansan los sueños de los que despierto duermen

Y que se disuelven en esa esperanza que no vuelve

A veces quisiera estar a solas

Y volarme los sesos con una sola bala de mi pistola

Tantas cosas que me deprimen y que me abruman

Pero no puedo dejar que la tristeza me consuma

Solo me consuela en este momento

Que estoy vivo, motivo pa no perder el aliento

Y aunque se, que hay gente sufriendo más que yo

Le agradezco a dios por los golpes que la vida me dio

Levanta tu frente, oigo voces que me dicen

Y no dejes que te pisen todos los que te maldicen

Hay tantos problemas que acaban tu paz en un minuto

Y basta una noticia pa poner tu mundo diminuto

A veces el deprimido me deprime

Y ver tanta injusticia es sentir que el alma se me exprime

No conseguir tus logros es otra razon

Para vivir con un dolor incesable en el corazon

A veces somos egoístas y no vemos

Que queremos solamente todo lo que no tenemos

Y lo que si tenemos lo vemos con menos precio

Y no valoramos que lo poco tambien tiene un precio

Hay gente sin piernas, sin brazos y sin sus sentidos

E igual valoran que todavía están vivos

Pero hay hospitales llenos de de gente con otra suerte

Que hoy su vida se debate entre la vida y la muerte

Y gente que tiene tanto como pa cesar el llanto

De unos cuantos que la burguesía ha pasado por alto

Que les convienen mantener la cara en el asfalto

De los tantos que como tontos siguen manejando

Hoy me estoy quejando de todo eso que me afecta y me infecta

De forma directa o indirecta

No hay nada más doloroso que morir en la recta

Y cuando te demuestra que en la vida no hay cosa perfecta

Cuando siento que ya mi corazón no resiste

Algo me dice insiste que un guerrero nunca desiste

Que si hoy no pudiste insiste

Que gana es el que persiste

Y que simplemente este es otro de mis dias tristes

Als een zondvloed en een regen die maar niet ophoudt

Hoe wakker te worden met hevige hoofdpijn

Als een leeg bord midden op een tafel

Dit is hoe mijn droevige dagen zijn

Als een zwaard dat door je borst gaat

Als overstromend water als de dam barst

Als een bordspel dat niet werkt zonder een stuk

Dit is hoe ik me voel sinds de dag dat je wegging

Geluk zo verlangd van de ziel

Dat komt en loopt dan als water tussen mijn handpalmen

De tijd heeft van mij een leerling gemaakt

En dat ik niet gelukkig kan zijn zonder dat het leven me een litteken achterlaat

Ik wil niet weer dezelfde ongelukkige zijn

Dat ik mijn leven overboord heb gegooid voor een misstap

En ontwortel alle gedachten

Laat het blootleggen wat we binnen houden en gevoelens noemen

Soms ben ik depressief en weet ik niet waarom

En vreemde gevoelens worden vermengd met tranen

En ik denk dat als misschien een geest wordt aangeroepen

Dat heeft mij als vluchteling op de vlucht voor de zielen

Het meest trieste aan verdrietig zijn

Het is denken dat je bent kwijtgeraakt wat je bent kwijtgeraakt omdat je het niet hebt behouden

En wat je hebt geleefd, plus wat je in een tijdje hebt gekregen

Leef in het verleden omdat het in je heden niet meer bestaat

Waar het alleen overblijft om je goede herinneringen te voeden

Dat maakt je alleen aan het lachen en je ziet er niet zo gezond uit

En als ik denk aan wat ik niet meer heb, voel ik me dood

Omdat het is alsof je wordt blootgesteld tussen kraaien in een woestijn

En het is dat ik me verdrietig voel en ik weet niet waarom

Ik leef maar in één winter

Geen winter geen zomer en geen herfst

Gevangene in de gevangenis van teleurstelling

Berecht en veroordeeld door bedrog

Soms wil ik denken dat dit weer een van mijn liedjes is

En dat het geen gebroken fragmenten zijn van een van mijn situaties

Om de kleur van gelukkige momenten te onthouden

En zo zij het dromen, wakker worden zonder de grijze dagen te zien

Schreeuw dankjewel god!

voor weer een mooie dag die je me hebt gegeven

En niet wakker worden in deze wereld zo leeg en verdrietig

Waar leugens en onwaarheden toe leiden

En we zijn slechts gevangenen die deel uitmaken van dezelfde rij

En ik blijf maar zoeken naar die innerlijke rust

Maar in deze valse en verdorven wereld snap ik het niet

En soms denk ik dat het leven een straf is

En dat de vrede die ik zoek, ik alleen in het eeuwige leven zal zien

Na overlijden of een verhuizing verandert mijn geluk

Met stralende zonnen en lachende dagen

Laat het niet al deze walging zijn die tegenwoordig wordt genoemd

En niet leven met slangen vermomd als goede mensen

Dat ze je vleien en op den duur met je mee veranderen

Dat ze je in het begin kastelen van Disneyland schilderen

Dat ze geïnteresseerd benaderen en je broer noemen

En zoals Judas met Jezus zullen ze je vroeg of laat verkopen

Het zijn dingen die me doen haten en die me kwellen

Want door gerechtigheid wordt niemand meer geregeerd

Soms doet liefde pijn

En er zijn tijden dat er niemand is om je hart te troosten

En je realiseert je dat er niveaus in zijn

En dat ze niet zijn zoals happy endings op tv

Soms verlies je en soms win je

Soms houdt degene van wie je het meest houdt in de wereld niet van jou

Het leven is een drama, een bed vol schubben

Met een kussen van doornen met een fijne en scherpe punt

Waar de dromen van degenen die wakker zijn, slapen, rusten

En dat ze oplossen in die hoop die niet terugkeert

Soms wil ik alleen zijn

En schiet mijn hersens eruit met een enkele kogel uit mijn pistool

Zoveel dingen die me deprimeren en overweldigen

Maar ik kan me niet laten verteren door verdriet

Het stelt me ​​nu alleen maar gerust

Dat ik leef, reden om mijn adem niet te verliezen

En hoewel ik weet dat er mensen zijn die meer lijden dan ik

Ik dank God voor de klappen die het leven me gaf

Hef je voorhoofd op, ik hoor stemmen die het me vertellen

En laat niet iedereen die je vervloekt over je heen lopen

Er zijn zoveel problemen die je vrede binnen een minuut beëindigen

En genoeg nieuws om je kleine wereldje op de kaart te zetten

Soms haalt de depressie me neer

En om zoveel onrecht te zien, is om te voelen dat mijn ziel wordt samengeperst

Het niet behalen van je prestaties is een andere reden

Om te leven met een onophoudelijke pijn in het hart

Soms zijn we egoïstisch en zien we het niet

Dat we alleen maar alles willen wat we niet hebben

En wat we wel hebben, zien we tegen een lagere prijs

En we beseffen niet dat weinig ook een prijs heeft

Er zijn mensen zonder benen, zonder armen en zonder zintuigen

En ze waarderen het nog steeds dat ze nog leven

Maar er zijn ziekenhuizen vol met mensen met ander geluk

Dat je leven vandaag wordt gedebatteerd tussen leven en dood

En mensen die zoveel hebben om te stoppen met huilen

Van een paar die de bourgeoisie over het hoofd heeft gezien

Dat het voor hen handig is om hun gezicht op het asfalt te houden

Van de velen die als gekken blijven rijden

Vandaag klaag ik over alles wat mij raakt en infecteert

Direct of indirect

Er is niets pijnlijker dan doodgaan op het rechte stuk

En wanneer hij je laat zien dat er in het leven niet iets perfects is

Als ik voel dat mijn hart geen weerstand meer biedt

Iets zegt me dat een krijger nooit opgeeft

Wat als je vandaag niet zou kunnen aandringen

Wat wint is degene die volhardt

En dat dit gewoon weer een van mijn droevige dagen is