Tyrants and Kings - Ravenface

Cause we are tyrants we are kings

We owe nothing but the writings, singing

What it is that we belive

Cause we are tyrants

And we are kings

Nowhere

Nothing

You string me up, just to cut me down

You say my name just to spit it out

Does it feel?

Does it feel better now?

So tell me, where did we go wrong along the way?

What happened to the purpose?

'Cause it feels worthless now

There’s nothing left to say

'Cause everytime i tell my self that «i'm okay.»

Feels like the days are getting worse

'Cause every time i pull you back to

Make you say, we lose a piece of who we were

We lose another pie — e — ce of who

We were (another piece of who we were)

You light me up just to watch me

Burn, so many times, it no longer hurts

You never learn.

No, you never learn

So tell me, where did we go wrong along the way?

I try to speak but

No words come out and now, what’s even left to say?

'Cause everytime i tell my self that «i'm okay.»

Feels like the days are getting worse

And everytime I pull you back to make you stay

We lose a piece of who we were.

(We lose a piece of who we were)

(We lose another piece to who we were)

'Cause everytime i tell my self that «i'm okay.»

Feels like the days are getting worse?

And everytime I pull you back to make

Yo stay, we lose a piece of who we were

Omdat we tirannen zijn, zijn we koningen

We zijn niets anders verschuldigd dan de geschriften, het zingen

Wat het is dat we geloven?

Omdat we tirannen zijn

En wij zijn koningen

Nergens

Niets

Je rijgt me op, gewoon om me neer te halen

Je zegt mijn naam alleen maar om het uit te spuwen

Voelt het?

Voelt het nu beter?

Dus vertel me eens, waar zijn we onderweg de fout ingegaan?

Wat is er met het doel gebeurd?

Omdat het nu waardeloos voelt

Er valt niets meer te zeggen

Want elke keer als ik tegen mezelf zeg dat 'het goed met me gaat'.

Het voelt alsof de dagen slechter worden

Want elke keer als ik je terugtrek naar

Laat je zeggen, we verliezen een stukje van wie we waren

We verliezen nog een taart — e — ce van wie

We waren (nog een stukje van wie we waren)

Je verlicht me alleen om naar me te kijken

Branden, zo vaak dat het geen pijn meer doet

Je leert nooit.

Nee, je leert het nooit

Dus vertel me eens, waar zijn we onderweg de fout ingegaan?

Ik probeer te praten, maar

Er komen geen woorden uit en nu, wat valt er nog te zeggen?

Want elke keer als ik tegen mezelf zeg dat 'het goed met me gaat'.

Het voelt alsof de dagen slechter worden

En elke keer als ik je terugtrek om je te laten blijven

We verliezen een stukje van wie we waren.

(We verliezen een stukje van wie we waren)

(We verliezen nog een stuk aan wie we waren)

Want elke keer als ik tegen mezelf zeg dat 'het goed met me gaat'.

Heb je het gevoel dat de dagen slechter worden?

En elke keer dat ik je terugtrek om te maken

Yo blijf, we verliezen een stukje van wie we waren