Tu Sombra en el Suelo - Raphael

Los hombres sin ilusiones,

Recién nacidos son viejos.

Caminan sólo a empujones,

Y nunca llegan muy lejos.

La envidia pudre por dentro,

A muchos otros, que rabian,

Que exigen ser los primeros.

No importa caiga quien caiga.

A mí, no me gusta el mundo,

Que me ha tocado vivir.

Soñemos, que hacemos uno

Sólo para ti y sólo para mí.

Y mira, tu sombra en el suelo.

No necesitas más tierra,

Para que cubra tu cuerpo,

Para que cubra tu cuerpo,

Cuando en sombra se convierta.

Hay otros materialistas,

Su meta es siempre dinero.

Y nunca mueven un dedo,

Sin una cuenta prevista.

A mí, no me gusta el mundo,

Que me ha tocado vivir.

Soñemos, que hacemos uno

Sólo para ti y sólo para mí.

Y mira, tu sombra en el suelo.

No necesitas más tierra,

Para que cubra tu cuerpo,

Para que cubra tu cuerpo,

Cuando en sombra se convierta.

mannen zonder illusies,

Pasgeborenen zijn oud.

Ze lopen alleen door te duwen,

En ze komen nooit ver.

afgunst rot van binnen,

Aan vele anderen, die woedend zijn,

Ze eisen dat ze de eerste zijn.

Het maakt niet uit wie er valt.

Ik hou niet van de wereld

Dat ik heb moeten leven.

Laten we dromen, dat we er een maken

Alleen voor jou en alleen voor mij.

En kijk, je schaduw op de grond.

Je hebt geen land meer nodig,

om je lichaam te bedekken,

om je lichaam te bedekken,

In de schaduw wordt het.

Er zijn andere materialisten,

Zijn doel is altijd geld.

En ze steken nooit een vinger uit

Zonder opgegeven account.

Ik hou niet van de wereld

Dat ik heb moeten leven.

Laten we dromen, dat we er een maken

Alleen voor jou en alleen voor mij.

En kijk, je schaduw op de grond.

Je hebt geen land meer nodig,

om je lichaam te bedekken,

om je lichaam te bedekken,

In de schaduw wordt het.