Sin Un Adios - Raphael

Entre sombras siguiendo tus huellas

Sin luna ni estrellas por esta ciudad

Ando solo de noche y de día

Sin más compañía que mi soledad

Soledad de no estar contigo

Más negro castigo nunca sentí

Vivir más amargo pesar

Que la vida pasar solo y sin ti

No olvidaré que este amor de los dos

A los dos se nos fue sin un adiós

Sin un adiós

Con el alma de cuerpo presente

Sonrío a la gente lo mismo que un clon

Pues de luto por dentro y por fuera

Está la bandera de mi corazón

De sufrir me encuntro cansado

Sin verte a mi lado no sé vivir

Ni sé si ponerm a rezar

O a los vientos gritar

Perdóname, perdóname

Que este amor de los dos

Hasta el cielo se fue

Sin un adiós, sin un adiós

Tussen schaduwen die je voetstappen volgen

Geen maan of sterren voor deze stad

Ik loop 's nachts en overdag alleen

Met niet meer gezelschap dan mijn eenzaamheid

Eenzaamheid om niet bij je te zijn

Zwartste straf die ik nooit heb gevoeld

Leef meer bittere spijt

Laat het leven alleen en zonder jou voorbij gaan

Ik zal niet vergeten dat deze liefde van de twee

We zijn allebei vertrokken zonder afscheid

zonder afscheid

Met de ziel van het lichaam aanwezig

Ik lach naar mensen, net als een kloon

Nou, in rouw van binnen en van buiten

Daar is de vlag van mijn hart

Ik ben moe van het lijden

Zonder jou aan mijn zijde te zien, weet ik niet hoe ik moet leven

Ik weet niet eens of ik zal beginnen met bidden

Of om de wind te schreeuwen

vergeef me, vergeef me

Dat deze liefde van de twee

Tot de hemel ging

Zonder afscheid, zonder afscheid