La Última Copa - Raphael

Eche, amigo, no más;

écheme y llene

Hasta al borde la copa de champán

Que esta noche de farra de y alegría

El dolor que hay en mi alma quiero ahogar

Es la última farra de mi vida

De mi vida, muchachos, que se va…

Mejor dicho, se ha ido tras de aquella

Que no supo mi amor nunca apreciar

Yo la quise, muchachos, y la quiero

Y jamás yo la podré olvidar…

Yo me emborracho por ella

Y ella quién sabe qué hará…

Eche, mozo, más champán

Que todo mi dolor

Bebiendo lo he de ahogar…

Y si la ven

Muchachos, diganlé

Que ha sido por su amor

Que mi vida ya se fue

Y brindemos, no más, la última copa

Que, tal vez, también ella ahora estará

Ofreciendo en algún brindis su boca

Y otra boca feliz la besará

Eche, amigo, no más, écheme y llene

Hasta el borde la copa de champán

Que mi vida se ha ido tras de aquella

Que no supo mi amor nunca apreciar

Neem, vriend, niet meer;

gooi me en vul

Zelfs tot aan de rand van het glas champagne

Moge deze nacht van feest en vreugde

De pijn in mijn ziel die ik wil verdrinken

Het is het laatste feest van mijn leven

Van mijn leven, jongens, dat gaat...

Integendeel, hij is daarna gegaan

Dat mijn liefde nooit wist te waarderen

Ik hield van haar, jongens, en ik hou van haar

En ik kan haar nooit vergeten...

Ik word dronken voor haar

En wie weet wat ze gaat doen...

Schenk, ober, meer champagne

dat al mijn pijn

Drinkend moet ik het verdrinken...

En als ze haar zien

jongens vertel het me

dat was voor jouw liefde

Dat mijn leven al voorbij is

En laten we proosten, niet meer, het laatste drankje

Dat zal zij nu misschien ook zijn

Het aanbieden van zijn mond in wat toast

En een andere gelukkige mond zal haar kussen

Eche, vriend, niet meer, echeme en vul

Tot de rand het glas champagne

Dat mijn leven daarna is gegaan

Dat mijn liefde nooit wist te waarderen