Enfadados - Raphael

Cuántas veces

Cuando estamos enfadados

Me dan ganas

De arroparte entre mis brazos

Y cubrirte toda entera

Beso a beso

Y decirte, vida mía,

Que lo siento,

Pero no nos escuchamos,

Pues perdemos la razón,

Amor mío,

Cuando estamos enfadados.

Cuántas veces

He querido confesarte

Que es posible,

Que quizás me equivoqué

Y pedirte, por favor,

Que callemos de una vez,

Que en el fondo

Nos amamos como nadie;

Y barrar cristales rotos,

Tantos dardos,

Porque sé lo que sufrimos

Enfadados.

Qué locura

Cuánta sarta de improperios

Van cubriendo de basura

Nuestros sueños,

Pero no nos escuchamos,

Pues perdemos la razón,

Amor mío,

Cuando estamos enfadados.

Cuántas veces

Cuando estamos enfadados

Olvidamos

Nuestra humana condición

Y entre tanta sinrazón,

Puro aullido en vez de voz,

Se resiente nuestro amor,

Se enquista el alma

Y el otoño con sus sombras

Se adelanta,

Amor mío,

Cuando estamos enfadados.

Qué locura

Cuánta sarta de improperios

Van cubriendo de basura

nuestros sueños,

Pero no nos escuchamos,

Pues perdemos la razón,

Amor mío,

Cuando estamos enfadados.

Qué locura

Cuánta sarta de improperios

Van cubriendo de basura

nuestros sueños,

Pero no nos escuchamos,

Pues perdemos la razón,

Amor mío,

Cuando estamos enfadados.

Hoe vaak

als we boos zijn

ik heb zin om

Om je in mijn armen te sluiten

En bedek je heel

kus om te zoenen

En vertel je, mijn leven,

Mijn excuses,

Maar we luisteren niet naar elkaar

Nou, we verliezen ons verstand

Mijn liefde,

Als we boos zijn.

Hoe vaak

Ik wilde je bekennen

Wat is mogelijk,

dat ik het misschien mis had

En vraag je alsjeblieft

Dat we voor eens en altijd onze mond houden,

dat diep van binnen

We houden van elkaar als geen ander;

En veeg gebroken glas op

Zoveel darts

Omdat ik weet wat we lijden

boos.

wat een waanzin?

Hoeveel reeks krachttermen

Ze zijn bedekt met afval

Onze dromen,

Maar we luisteren niet naar elkaar

Nou, we verliezen ons verstand

Mijn liefde,

Als we boos zijn.

Hoe vaak

als we boos zijn

We vergaten

onze menselijke conditie

En tussen zoveel onredelijkheid,

Zuiver gehuil in plaats van stem,

onze liefde lijdt,

de ziel grijpt

En de herfst met zijn schaduwen

het komt naar voren,

Mijn liefde,

Als we boos zijn.

wat een waanzin?

Hoeveel reeks krachttermen

Ze zijn bedekt met afval

Onze dromen,

Maar we luisteren niet naar elkaar

Nou, we verliezen ons verstand

Mijn liefde,

Als we boos zijn.

wat een waanzin?

Hoeveel reeks krachttermen

Ze zijn bedekt met afval

Onze dromen,

Maar we luisteren niet naar elkaar

Nou, we verliezen ons verstand

Mijn liefde,

Als we boos zijn.