Dos Arbolitos - Raphael

Han nacido en mi rancho

dos arbolitos,

Dos arbolitos que

parecen gemelos,

Y desde mi casita

los veo solitos

Bajo el amparo santo

y la luz del cielo.

Nunca están separados

uno del otro

Porque así quiso Dios

que los dos nacieran,

Y con sus mismas ramas

se hacen caricias

Como si fueran novios

que se quisieran.

Arbolito, arbolito,

bajo tu sombra

Voy a esperar que el día

cansado muera,

Y cuando estoy solito

mirando al cielo

Pido pa' que me mande

una compañera.

Arbolito, arbolito,

me siento solo,

Quiero que me acompañes

hasta que muera.

Ze zijn geboren op mijn ranch

twee kleine bomen,

twee kleine bomen die

Ze zien eruit als een tweeling,

En vanuit mijn huisje

Ik zie ze alleen

Onder de heilige schuilplaats

en het licht van de hemel.

ze zijn nooit uit elkaar

de een van de ander

Want dat is hoe God het wilde

dat beide zijn geboren,

En met eigen vestigingen

liefkozingen zijn gemaakt

alsof ze vriendjes zijn

dat ze wilden

kleine boom, kleine boom,

onder je schaduw

Ik zal wachten op de dag

moe sterven,

En als ik alleen ben

Naar de lucht kijken

Ik vraag je om mij te sturen

een metgezel

kleine boom, kleine boom,

Ik voel me alleen,

Ik wil dat je met me mee gaat

tot mijn dood.