Iso vs. Life - Rabbit Junk

I feel no sympathy

It’s easy

Leave it alone, let it be

All activity must be stop

All the doors must be locked

Don’t make sound or we all be fucked

I hear it lurking outside

It’s a monster what?

This should be no surprise

It’s the other half of your life

Scary as hell

Thank god I got my wife

She’s a soldier at your side

That none can divide

But in the end you’ll have to face a very different kind

Solitude no «we»

This cut don’t bleed

So leave it alone, let it be

Break it upon the rocks of your needs

A sinking island, it doesn’t want to find them

No friend, no foe, no loose ends to mend

In isolation

There’s no tempation

To break from familiarity of feeling like a rarity

A lock with no key

This falling twig is finally been set free

So what’s the disparity

What’s the problem?

You don’t need no one

You need nothing from

Laughing and smiles

No one for miles

I am a rock

Fuck the flock

They’re just outlines in chalk (yeah)

Manikins that talk (yeah)

Fists that knock (yeah)

Bullshit that walks

I float above it alone in my grace

The ants disappear without no fuckin' trace

What the fuck is this chain in my chest

Dug into my gut it’s tugged by the rest

I can’t be dependant, I can’t be a mess

I must remain solid in the face of this duress

Its tug of war

Killing my very core

A conflict of property, no more, no more

I’ll break the chain

I’ll cut myself off

No one can touch me in my isolation

You don’t speak of the love, you don’t speak of rewards

You don’t speak of rewards, you don’t speak of the cost

I am an altogether different being

I got black wings of fire and eyes of true seeing

In the past I’ve seen my enemies go a fleeing

Now I avoid the whole thing

No friend to whom I’m clinging

Some say it’s not a way to be living

That you should spend your life giving and giving

So I flipped the switch

Ain’t nobody’s bitch

My wounds I self stitch

I ignore the itch

To socialize

To realize

To see through other peoples eyes

I’m deaf to my own cries

But I’m deaf to the lies

You can’t deny

With no friends you don’t cry

I’ll be this way till I die or learn to scry

I am an altogether different being

I got black wings of fire and eyes of true seeing

I can’t fucking breath

I’m suffocating

It’s isolation

What the fuck am I hiding from?

I’m suffocating

It’s isolation

What the fuck am I hiding from?

Ik voel geen sympathie

Het is makkelijk

Laat het met rust, laat het zijn

Alle activiteit moet zijn gestopt

Alle deuren moeten op slot zijn

Maak geen geluid of we worden allemaal geneukt

Ik hoor het buiten op de loer liggen

Het is een monster wat?

Dit zou geen verrassing moeten zijn

Het is de andere helft van je leven

Eng als de hel

Godzijdank heb ik mijn vrouw

Ze is een soldaat aan je zijde

Dat niemand kan verdelen

Maar uiteindelijk zul je met een heel ander soort te maken krijgen

Eenzaamheid geen «wij»

Deze snee bloedt niet

Dus laat het met rust, laat het zo zijn

Breek het op de rotsen van uw behoeften

Een zinkend eiland, het wil ze niet vinden

Geen vriend, geen vijand, geen losse eindjes om te herstellen

In isolatie

Er is geen verleiding

Om te breken met de vertrouwdheid van het voelen als een zeldzaamheid

Een slot zonder sleutel

Dit vallende takje is eindelijk bevrijd

Dus wat is het verschil?

Wat is het probleem?

Je hebt niemand nodig

Je hebt niets nodig van

Lachen en glimlachen

Niemand voor mijlen

Ik ben een rots

Fuck de kudde

Het zijn gewoon schetsen in krijt (ja)

Oefenpoppen die praten (ja)

Vuisten die kloppen (ja)

Bullshit die loopt

Ik zweef er alleen in mijn gratie boven

De mieren verdwijnen zonder sporen

Wat is verdomme deze ketting in mijn borst?

Gegraven in mijn darmen, wordt het getrokken door de rest

Ik kan niet afhankelijk zijn, ik kan geen puinhoop zijn

Ik moet standvastig blijven ondanks deze dwang

Het is touwtrekken

Het doden van mijn hele kern

Een eigendomsconflict, niet meer, niet meer

Ik zal de ketting breken

Ik snij mezelf af

Niemand kan me aanraken in mijn isolement

Je spreekt niet over de liefde, je spreekt niet over beloningen

Je spreekt niet over beloningen, je spreekt niet over de kosten

Ik ben een heel ander wezen

Ik heb zwarte vleugels van vuur en ogen van waarachtig zien

In het verleden heb ik mijn vijanden zien vluchten

Nu vermijd ik het hele ding

Geen vriend aan wie ik me vastklamp

Sommigen zeggen dat het geen manier is om te leven

Dat je je leven zou moeten besteden aan geven en geven

Dus ik heb de knop omgedraaid

Is niemands bitch

Mijn wonden hecht ik zelf

Ik negeer de jeuk

Socialiseren

Realiseren

Om door de ogen van andere mensen te kijken

Ik ben doof voor mijn eigen gehuil

Maar ik ben doof voor de leugens

Je kunt niet ontkennen

Zonder vrienden huil je niet

Ik zal zo zijn tot ik sterf of leer scry

Ik ben een heel ander wezen

Ik heb zwarte vleugels van vuur en ogen van waarachtig zien

Ik kan verdomme niet ademen

Ik stik

Het is isolatie

Waar verberg ik me voor?

Ik stik

Het is isolatie

Waar verberg ik me voor?