Bridge - Queensrÿche

You called me up on the phone today

struggling with the right words to say.

Time can change a thing or two.

Time has changed the lives of me and you,

but you know… it could have been different dad.

The word brings back a sweet memory.

I’m sitting on a bluff on a broken tree,

by my side a distinguished man

giving me encouragement, telling me I can,

and you know… you’re not there.

You say, Son, let’s forget the past,

I want another chance, gonna make it last.

You’re begging me for a brand new start,

trying to mend a bridge that’s been blown apart,

but you know… you never built it dad.

So I sit here through the night,

and I write myself to sleep,

and time keeps ticking…

Time has made you finally realize

your loneliness and your guilt inside.

You’re reaching for something you never had,

turning around now you’re looking back,

and you know… I’m not there.

You say, Son, let’s forget the past.

I want another chance, gonna make it last.

You’re begging me for a brand new start,

trying to mend a bridge that’s been blown apart,

but you know… you never built it dad.

Je hebt me vandaag gebeld

worstelen met de juiste woorden om te zeggen.

De tijd kan het een en ander veranderen.

De tijd heeft het leven van jou en mij veranderd,

maar weet je... het had anders kunnen zijn, vader.

Het woord roept een zoete herinnering op.

Ik zit op een bluf op een gebroken boom,

aan mijn zijde een voorname man

me aanmoedigen, me vertellen dat ik het kan,

en je weet... je bent er niet.

Je zegt, zoon, laten we het verleden vergeten,

Ik wil nog een kans, ik zal het laten duren.

Je smeekt me om een ​​geheel nieuwe start,

proberen een brug te herstellen die uit elkaar is geblazen,

maar weet je... je hebt het nooit gebouwd, vader.

Dus ik zit hier de hele nacht,

en ik schrijf mezelf in slaap,

en de tijd tikt door...

De tijd heeft je eindelijk doen beseffen

je eenzaamheid en je innerlijke schuldgevoel.

Je reikt naar iets wat je nooit had,

je omdraaien nu je terugkijkt,

en je weet... ik ben er niet.

Je zegt, zoon, laten we het verleden vergeten.

Ik wil nog een kans, ik zal het laten duren.

Je smeekt me om een ​​geheel nieuwe start,

proberen een brug te herstellen die uit elkaar is geblazen,

maar weet je... je hebt het nooit gebouwd, vader.