Sweet Calling - Alice Russell

Well, I found myself out wandering one day

When this strange little fellow, he came along my way

He seemed so troubled, something weighed heavy on his soul

Then he turned and spoke to me, 'tis blowing to his toes

Then he turned, yes he turned, and he said, yes he spoke

And he turned, he turned, and he spoke to me

Can’t you see my sweet soul’s crying

Can’t you see my sweet soul’s lying

Can’t you see my sweet soul’s crying

Can’t you hear my sweet soul’s dying

You must bear

You must bear

Well he left me, just the way that he came

I could still hear him talking, showing me the way

And he told me of far and distant lands

And he showed me of many future plans

We talked of love, got tainted with hate

Give for beginning, it’s never gonna be too late

He’ll understand it, then you’ll understand

That you got to give, hold out a helping hand

Give some back, and then you will learn

You must give all the give, listen up and then you’ll learn

Then he turned to me and once again cried

Tears filling up his weary eyes

Can’t you see my sweet soul’s dying

Can’t you see my sweet soul’s dying

Can’t you see my sweet soul’s crying

Can’t you see around you’s crying

Can’t you see my sweet soul’s dying

Can’t you see my sweet soul’s dying

Can’t you see my sweet soul’s crying

Can’t you see around you’s crying

Can’t you see my sweet soul’s crying

Can’t you see my sweet soul is dying

Can’t you see my sweet soul’s dying

Can’t you see my sweet soul’s crying

You must learn

You must learn

You must learn

That my sweet soul’s crying

You must learn

You must learn

Sweet soul

Sweet soul’s crying

Sweet soul

Sweet soul is crying

Sweet soul

Sweet soul is crying

Nou, ik merkte dat ik op een dag aan het ronddwalen was

Toen deze vreemde kleine man langs mijn weg kwam

Hij leek zo verontrust, iets woog zwaar op zijn ziel

Toen draaide hij zich om en sprak tegen me, 'het waait tot in zijn tenen'

Toen draaide hij zich om, ja hij draaide zich om en hij zei: ja hij sprak

En hij draaide zich om, hij draaide zich om en hij sprak tot mij

Zie je niet dat mijn lieve ziel huilt?

Zie je niet dat mijn lieve ziel liegt?

Zie je niet dat mijn lieve ziel huilt?

Kun je niet horen dat mijn lieve ziel sterft?

Je moet verdragen

Je moet verdragen

Nou, hij verliet me, precies zoals hij kwam

Ik kon hem nog steeds horen praten en me de weg wijzen

En hij vertelde me over verre en verre landen

En hij liet me veel toekomstplannen zien

We hadden het over liefde, werden besmet met haat

Geef om te beginnen, het is nooit te laat

Hij zal het begrijpen, dan zul jij het begrijpen

Die je moet geven, een helpende hand uitsteken

Geef wat terug, en dan leer je

Je moet alles geven, luisteren en dan leer je

Toen wendde hij zich tot mij en huilde opnieuw

Tranen vullen zijn vermoeide ogen

Zie je niet dat mijn lieve ziel sterft?

Zie je niet dat mijn lieve ziel sterft?

Zie je niet dat mijn lieve ziel huilt?

Kun je niet om je heen zien huilen?

Zie je niet dat mijn lieve ziel sterft?

Zie je niet dat mijn lieve ziel sterft?

Zie je niet dat mijn lieve ziel huilt?

Kun je niet om je heen zien huilen?

Zie je niet dat mijn lieve ziel huilt?

Zie je niet dat mijn lieve ziel op sterven ligt?

Zie je niet dat mijn lieve ziel sterft?

Zie je niet dat mijn lieve ziel huilt?

Je moet leren

Je moet leren

Je moet leren

Dat mijn lieve ziel huilt

Je moet leren

Je moet leren

Lieve ziel

Lieve ziel huilt

Lieve ziel

Lieve ziel huilt

Lieve ziel

Lieve ziel huilt