Sailor's Wife's Lament - Purson

Married a sailor today

Soon he is going away

An albino blackbird

Nests by her bedside in sympathy

Waits at the window at night

The light from the lighthouse is bright

It fills her with warm nostalgia

It’s all that she has of him

All the girls who knocked say «Come out to play»

All of the boys in the town woo her with wildberry flowers

Her lily-white charm

Just like the bird who’s keeping her calm

Will soon fly away

Letters so seldom appear

Her hair’s turning grey with the fear

Some say she’s insane, they say he’s to blame

Still she waits for him

All the girls who knocked say «Rise from the bed»

Now all the boys in the town mourn her with wildberry flowers

Laid on her grave

And the old bird has nothing to say

He has flown away

Vandaag met een zeeman getrouwd

Binnenkort gaat hij weg

Een albino-merel

Nesten bij haar bed uit medeleven

Wacht 's nachts voor het raam

Het licht van de vuurtoren is helder

Het vervult haar met warme nostalgie

Het is alles wat ze van hem heeft

Alle meisjes die klopten zeggen: "Kom naar buiten om te spelen"

Alle jongens in de stad spreken haar aan met bosbessenbloemen

Haar leliewitte charme

Net als de vogel die haar kalm houdt

Zal snel wegvliegen

Letters komen zo zelden voor

Haar haar wordt grijs van de angst

Sommigen zeggen dat ze gek is, ze zeggen dat hij de schuldige is

Toch wacht ze op hem

Alle meisjes die klopten zeggen: "Sta op uit het bed"

Nu rouwen alle jongens in de stad om haar met bosbessenbloemen

Op haar graf gelegd

En de oude vogel heeft niets te zeggen

Hij is weggevlogen